Zomer

De zomer van 2014 staat bekend als een gitzwarte. MH17 stortte neer (vandaag precies een jaar geleden), oorlogen waren aan de orde van de dag, het Nederlands elftal werd weer geen wereldkampioen en zoals ieder jaar viel het Nederlandse zomerweer ook weer tegen. Toch waren er nog vrolijke mensen te vinden op straat, klonken er nog gezellige muziekjes, verliefde stelletjes in het park en waren er ook nog heel wat leuke festivals.

Nu een jaar later lijkt de zomer nog een stuk beter. Het weer schommelt nog wat, al hebben we al wel heel wat mooie dagen gehad. Er zijn minder rampen, de voorspellingen zijn goed qua weer, de economie trekt aan (ook in Griekenland?!) en de vierdaagse staat voor de deur. Hier in het Nijmegen lijkt alles er ook weer klaar voor. Behalve ikzelf.

Want ook al heb ik al sinds begin van het jaar komende week vrij gehouden voor de vierdaagsefeesten van komende week, mijn hoofd staat er totaal niet naar. De drukte nu al in mijn straat, de verplichte gezelligheid die gepaard gaat met de zonnestralen, de verliefde stelletjes die ik meen overal te zien (waar ik zelf ook naar snak, maar waar ik door mijn klachten eigenlijk ook niet aan toe kom momenteel of het juiste geluk niet heb gevonden), de muziek overal op straat en overal blije gezichten; het is mij allemaal een doorn in het oog.

Ikzelf zie en voel alleen maar de ongelofelijke hitte in mijn zolderkamer. Mijn zolderkamer stelt eigenlijk meer een dierentuin voor in de zomer dan een huis. De muizen vraten vanacht alweer mijn koekjes en hagelslag aan. Daarnaast kon ik pas een mooi spoor van een naaktslak ongelofelijk moeilijk van mijn sporttas afkrijgen. En mijn kamer is natuurlijk ook deze zomer geliefd voor muggen, vliegen en wespen. Ik kan dus kiezen tussen een kamer van 45 graden met enkele beesten of met ramen open voor wat verkoeling en met erg veel beesten. Tevens heeft deze hitte altijd een slechte invloed op mijn prikkelbare darmsyndroom, wat meer darmkrampen en ander leed betekent.

Daarnaast is het vandaag de eerste dag dat ik ben begonnen met het slikken van mijn dubbele dosering antidepressiva. Iedereen droomt in de zomer van een terrasje met een biertje. Ik zelf weet alleen dat alcohol en deze pillen moeilijk samengaan en ik voel vandaag alweer bijwerkingen van de extra dosis. Draaiierig, hoofdpijn, het is allemaal aanwezig. En dat allemaal aan de vooravond dat ik het een week heel leuk moet hebben en dat de alcohol rijkelijk bij iedereen zal vloeien. Ik zelf weet niet of ik alweer durf te drinken. Ik vind het ergens spannend met deze pillen. Ik weet dat veel meer mensen alcohol combineren met antidepressiva, maar ik zelf durf het allemaal nog niet. Dit komt onder meer omdat ik nu ook nog de bijwerkingen voel. Of ik wel of niet alcohol kan / mag drinken in komende week is een dilemma dat constant door mijn hoofd spookt.

Daarnaast had ik sinds ik terug ben uit Zweden gehoopt met enkele vrienden af te kunnen spreken. Helaas waren de meesten van mijn vrienden druk aan het werk, zelf op vakantie of hadden deze geen tijd. Het zorgt ervoor dat ik een eenzame week beleefde. Nou is eenzaamheid in de zomer in juli nog wel te overleven, met de Tour de France en veel andere mooie sport op televisie. Augustus zal echter nog een zwaardere periode voor mij worden. Nog steeds dezelfde vrolijkheid op straat, ik zelf die weer aan het werk moet en weinig mooie sport op televisie. Daarnaast hebben veel anderen mensen hun vakantie dan natuurlijk nog tegoed.

Het zijn natuurlijk allemaal maar kleine pijntjes als je het vergelijkt met de pijn van de nabestaanden van MH17, die vandaag opnieuw weer alles doorstaan. Het neemt echter niet weg dat ik eigenlijk niet kan wachten op de herfst. Mijn kamer is dan tenminste weer bewoonbaar qua temperatuur (vast nog steeds niet qua netheid), mensen snappen mijn chagrijn wat beter en ik zelf heb tenminste niet de dagelijks confrontatie met alles wat de zomer zogenaamd zo mooi moet maken. Ik hoop maar dat jullie er allemaal wel van kunnen genieten. Helaas, een depressie voelt in de zomer vaak nog wat zwaarder. Alleen een hele lange zomerslaap zou me hier misschien doorheen kunnen helpen, maar daarvoor zou ik mezelf in één van die beesten die mijn kamer terroriseren moeten verplaatsen, en zo’n naar wezen wil ik nou ook weer niet worden…

tommie345

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.