Just another ordinairy day at the office

Bovenstaande foto kreeg ik van een collegaatje vannacht uit Nieuw-Zeeland. Ze keert volgende week weer terug en dan zit ze weer samen met mij in een suffig kantoor. Immers, Lunteren begint nog niet, dus we blijven nog steeds maar een beetje aanpoten. Zoals ik al eerder aangaf is mijn motivatie wel een beetje gezakt. Ik durf geen nieuwe projecten naar mij toe te trekken of nieuwe initiatieven te ontplooien, omdat ik toch niet weet hoe lang ik nog zit hier op kantoor. En zo sukkel ik mijzelf zo maar weer opnieuw naar kantoor..

Read More Just another ordinairy day at the office

De mail aan collega’s op het werk – part 2

Het depressiegala is vanavond. Ik wilde er ergens wel graag heen, maar ben vanwege de kosten, reistijd en alles eromheen maar niet gegaan. Het gala heeft het thema “werken met een psychische aandoening” hieraan verbonden en vandaar dat ik dacht dat het wel tijd was om mijn collega’s op de hoogte te stellen van hoe het nu met mij gaat en ook hoe mijn komende tijd eruit ziet met therapie, werk en alles daaromheen. Hieronder valt te lezen hoe ik dit precies verwoordde en dat ik in ieder geval blij ben dat ik zo open kan zijn op mijn werk over mijn psychische aandoening en dat dit voor mij in ieder geval een belangrijke stap is geweest en dat ik hoop dat anderen zich hierdoor een klein beetje gesteund voelen en wellicht ook ooit deze stap kunnen nemen, al is het volledig te begrijpen als je hier wat geslotener over bent. In ieder geval maakt het er mijn situatie niet per se gemakkelijker op, maar ben ik wel blij dat ik zo open en vrij kan zijn op het werk hierover. Lees de mail hieronder..

Read More De mail aan collega’s op het werk – part 2

Back to life, back to reality

Ik werd vanmorgen wakker. 7.18, het was weer tijd om te werken. Maar eerst moest ik nog naar therapie. Ik had alleen mijn werktelefoon naast mijn bed liggen, mijn persoonlijke telefoon gewoon in de huiskamer, zodat ik echt eindig met lezen en zonder telefoon in mijn hand. Ik snoozde nog tot na het nieuws van half 8 op mijn wekkerradio en stond toen op. Ik moest weer scheren en daarna met muziek lekker douchen. En zo had ik zelfs nog tijd voor koffie en knackerbrod voordat ik naar therapie ging. Zelden was ik zo makkelijk opgestaan en zelden had ik tijd voor koffie en een ontbijtje voor therapie en uiterlijk om 9.00 de deur uit.

Read More Back to life, back to reality

Moeilijke gesprekken…

Ik had dit jaar al het gesprek met mijn huisarts waarin ik moest vragen om antidepressiva. Ik had dit jaar al het gesprek met mijn therapeute met het antwoord op dagbehandeling. Daarna had ik het gesprek met nog over de keuze waar ik in dagbehandeling ga. Ik had dit jaar al het gesprek met mijn rij-instructrice, waarin ik een week voordat ik op examen opbiechtte over mijn depressie en dat ik met antidepressiva was begonnen, om vervolgens datzelfde moeilijke gesprek te voeren met het cbr. Ik had dit jaar het moeilijke gesprek met mijn ouders, over al mijn gedachtes en gevoelens, de wrok en rancune, maar ook de liefde en respect jegens hen, maar dat ik alles nog heel moeilijk vond en ik had het gesprek met mijn werkgever…

Read More Moeilijke gesprekken…

Deze week hoorde ik dat….. #12

Alweer een week voorbij. Eventjes was mijn depressie even weg en had ik minder last van mijn persoonlijkheidsstoornis. Eventjes was ik stabiel. Maar “gelukkig” ging ik toen gay stappen, iets waarvan ik meestal wel gedesillusioneerd thuis kom. En nu misschien wel meer dan ooit. En dus was ik vandaag weer lekker aan het tweeten met capslook aan, haatte ik iedereen, ergerde ik mij aan alles en iedereen en voelde ik mij lekker onbegrepen eenzaam. Maar gelukkig was er meer dan vandaag deze week, ik hoorde namelijk onder andere..

Read More Deze week hoorde ik dat….. #12

Deze week hoorde ik dat….. #10

Mijn vaste afsluiting van mijn (blog)week, deze week hoorde ik dat.. is weer terug! Het is alweer maanden geleden dat ik dit deed, maar ja ik blijf nou eenmaal vooral impulsief bloggen en de afgelopen weken was er genoeg over andere dingen te bloggen. Maar ter samenvatting van mijn week is het wel weer de bedoeling dat dit onderdeel natuurlijk terugkomt. Hopelijk kan ik die discipline, afspraak met mijzelf weer in het vervolg behouden. Maar bij deze dus weer een blog over wat ik afgelopen week (weken) allemaal hoorde..

Read More Deze week hoorde ik dat….. #10

De mail aan collega’s op het werk

Beste collega’s,

Dit is een beetje een erg persoonlijk mailtje, maar ik dacht dat het toch goed zou zijn om hem te sturen. Het is alweer een week geleden dat alle tijdelijke mensen te horen kregen of ze nog een half jaar mochten blijven of dat het per 31 december al zou stoppen. Vol spanning wachtte we allemaal tot we een JA/NEE hoorde, andere smaken waren er immers niet, echter wel voor mij..

Read More De mail aan collega’s op het werk

Toekomst

Ik ben bang. Bang voor de toekomst. En niet een beetje ook. Ik kom net af van een afspraak bij de huisarts. Ik heb gevraagd naar een psychiater en dat ik van deze pillen nog weinig merkte. Maar we moesten eerst toch nog twee weken kijken hoe het met deze dosering gaat. Over drie weken een nieuwe afspraak, iets van de 10e met mijn huisarts dit jaar. Het duurt mij allemaal veel te lang…

Read More Toekomst