900 000 Nederlanders slikken antidepressiva. Meer dan een miljoen mensen hebben een therapeut en 1 op de 10 mensen komt in zijn/haar leven in aanraking met een vorm van psychische problematiek.
Omdat ik zelf al worstel met mezelf sinds mijn 14e en nu rond mijn 27e echt in mijn grootste dip ben geraakt ben ik (opniew) hulp gaan zoeken. Omdat ik zelf weinig ervaringen kende over therapie en medicatie, omdat we allemaal er nog zo gesloten mee omgaan, besloot ik zelf alles in de openheid te gooien. Want waarom vertellen we immers wel aan iedereen als we een gebroken been hebben, maar zijn we zo geheimzinnig als we zeggen dat we last hebben van een depressie? Alleen vanwege de zichtbaarheid? Suikerziekte type 1 is ook een veel meer voorkomende diagnose die wordt genoemd dan een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, terwijl suikerziekte echt niet zoveel vaker voorkomt. Het inspuiten van insuline kan in de openheid, maar antidepressiva slikken de meeste mensen nog stiekem.
Met deze blog wil ik daarom dit taboe doorbreken en mijn vrienden, kennissen, familie meer inzicht geven in mijn gedachten, gevoelens en emoties, in de hoop dat ze me misschien iets beter begrijpen. Daarnaast heb ik zelf ook veel gehad aan blogs en ervaringen van anderen, waardoor ik misschien hoop dat anderen ook iets hebben aan deze blog. Want immers alle mensen met een psychisch probleem zijn uniek en naar mijn inziens absoluut nog heel waardevol in de maatschappij! Bovendien helpt het mijzelf erg om alles wat in mijn hoofd omgaat van mij af te schrijven, en om bovenstaande redenen vind ik dat ik dat ook wel kan publiceren.
Op die leven blog vinden jullie daarom een open inkijk in het brein van een 27-jarige Projectmedewerker bij de gemeente Nijmegen. Hij woont nog op kamers, is homoseksueel en stiekem een beetje hypochondrisch. Hij laat zich graag inspireren door Myrthe van der Meer, Marieke Sweens, Viktor Staudt en Mike Boddé. Deze durfden als één van de eersten het stigma / taboe te doorbreken rondom psychische problematiek.
De blogs hebben vooral betrekking op ervaringen met de dysthyme stoornis en depressie die deze jongen tegenkomt in zijn leven. Zowel in werk, vrijwilligerswerk, liefde, vrije tijd, met vrienden, familie en zelfs in relatie tot zijn behandelaren. Maar er zijn ook koppelingen te maken naar persoonlijkheidsstoornissen, waarmee deze jongen voor een deel ook mee is gediagnosticeerd. Voor een kijk in het brein van iemand met psychische problematiek raad ik jullie daarom vooral aan deze blog te blijven volgen!
zie ook mijn post: Openheid
Thomas.
Als je het leuk vindt vertel mij eens hoe het met jou gaat. Ik ben de vader van Lennart. Vlinderboom…. Ik zag geen mailadres zo dan even op deze manier
Vol fascinatie heb ik een aantal van je blogs gelezen. Wat zijn de dingen waar je mee worstelt toch herkenbaar voor me. Confronterend ook wel, maar tegelijkertijd geeft het me het gevoel dat ik niet de enige ben en mezelf niet hoef te schamen voor bepaalde gedachten en gevoelens. Dank daarvoor.
Beste Thomas,
Zou ik je mogen bellen? Hetzelfde probleem,
Groeten Sebastiaan