We rijden net Goteborg uit, waar ik dit weekend verbleef, op weg naar Hjo. Daar zal ik mijn laatste nacht in Zweden doorbrengen en morgen mijn reisdag beginnen van 12 uur lang, terug naar Nederland.

Het was vrij goed weer en zo konden we ons dit weekend hier wel vermaken. Vandaag op een soort van ov-fiets de stad verkent, met de ferry het stadsaanzicht gezien en het uitzicht opgezocht over de stad vanaf de heuvel. Daarnaast zelf lekker gerend en heerlijk gebruncht. Gisteren was de mooiste dag van deze week en besloten we naar een meer te gaan om te zwemmen. Veel van mijn gezelschap had bovendien een kater, dus dit was het meest actieve wat we konden gaan doen.

Het eerste uur verbleven aan een groot meer 20km ten noordoosten van Goteborg met een 5m en 7m duikplank. De 5m heb ik aan gedurfd, de 7m sloeg ik even over. Het werkte even door in mijn hoofd dat ik mijzelf een lafaard vond, maar gelukkig bleef dit gevoel niet te lang hangen. Na een uur namen we een mooi bergpaadje naar een hoger gelegen kleiner meer. Vol met muggen uiteraard, maar het was hier prima vertoeven.

Zwemmen geeft me altijd ook net dat extra vakantiegevoel. Ik heb zelfs een tijdje op wedstrijdzwemmen gezeten en ik bleek zelfs redelijk getalenteerd te zijn voor de schoolslag. Echter door bepaalde omstandigheden en gebeurtenissen besloot ik te kiezen voor voetbal en tafeltennis in mijn latere jaren. Het zwemmen in het meertje was wat koud, maar ik kon even onder dompelen en besloot ook even naar de overkant van het meertje te zwemmen. Heerlijk om mijzelf op deze manier te bewegen en even helemaal weg te zijn. Even niet de onzekerheid over mijn woning, werk, alle andere dingen in het leven of bovenal mijzelf. In de zon om op te drogen kwamen deze gedachten echter al snel weer terug, helemaal met de herkenbaarheid uit het boek “Up” van Myrthe van der Meer. Ik zelf heb absoluut geen wanen en hallucinaties en/of een bipolaire stoornis. De stigma’s, confrontaties en gedachtepatronen herken ik echter maar al te goed. Zelfs met een aantal fijne mensen, lekker eten en het zonnetje dat op me schijnt. Ondanks het zwemmen wist ik mijzelf niet in het genot van vrijheid onder te dompelen. Maar toch zal ik vanaf morgen, als het “harde leven” weer begint en ik rond zal zwemmen in uitzichtloze, negatieve denkpatronen, nog vaak aan deze dag terug denken. Want wat kan zwemmen in een mooi Zweeds bergmeertje toch lekker zijn!