Deze week hoorde ik (dat)…. #3

Ik vertelde jullie vorige week al over iemand die in Bangkok zat tijdens de aanslag, over complimenten van mijn therapeute, over nare familieberichten, over het weerzien met enkele goede vrienden en over de zoveelste herinnering van het cbr over een afspraak met een psychiater. Deze week hoorde ik opnieuw van alles…

Voor mijn gevoel gebeurt er elke week zoveel, in kleine en minder kleine dingetjes. Ik wil deze voortaan op zondag met jullie delen, een samenvatting van minder leuke en leuke dingen. Misschien heb ik ze al eens genoemd in een eerdere blog, maar er zitten altijd nieuwe nieuwtjes tussen! Hier is de derde editie.

Ik hoorde deze week van de collega die pas haar vader had gecremeerd, eindelijk eens goed nieuws. Ze mag het as van haar vader uitstrooien over een hele speciale plek. Ik mag niet precies zeggen waar, omdat dan heel veel mensen het daar zouden willen en ze heeft erg veel moeite moeten doen om dit voor elkaar te krijgen. Gelukkig had ze de juiste connecties en heeft ze nu toestemming gekregen. Super mooi voor haar en toen ze de bevestiging ervan kreeg was ik erbij. Zo mooi om haar weer te zien stralen voor deze speciale plek, hoe wrang en moeilijk het ook is geweest. Een mooier afscheid had ik haar dan ook niet gegund. Het betreft iets met voetbal en een middenstip, meer kan ik er niet over zeggen, maar mondje dicht he mensen..

Verder luisterde ik dit weekend veelvuldig naar mijn eigen gevloek. Ik heb namelijk een nieuwe laptop en stofzuiger gekocht en mijn god wat heb ik twee linkerhanden. Ja een huismoeder kan zo’n stofzuiger makkelijk aan de praat krijgen, maar voor Thomas is zoiets nog moeilijk hoor. Evenals de irritante updates en installaties die moeten plaatsvinden voordat je aan het werk gaat met je nieuwe laptop. En jawel, het is voor het eerst dat ik werk met een laptop, ik heb hiervoor louter gewerkt met een desktop. Deze liep wat stroef en om andere redenen, die nog wel eens komen in een blog, heb ik daarom besloten nu een laptop aan te schaffen. Dit is alweer de tweede blog die ik erop schrijf, maar de bediening blijft nog even wennen. Ik blijf daarom nog even langer naar mijn eigen gevloek luisteren ;).

Daarnaast hoorde ik het Wilhelmus veelvuldig, mijn god wat een sportweekend was dit! Niet normaal!! 2 etappes in de vuelta, en een gouden medaille op de sprint door een Nederlandse. Mijn god, ik was precies op tijd thuis van werk, mijn chromecast wilde even niet werken, en Nederland 1 geeft bij mij alleen maar sneeuw, dus ik keek het op mijn telefoon. De feestvreugde was er niet minder om, kippenvel en ik zal altijd onthouden dat ik het thuis op de bank, nog bezweet van het naar huis fietsen uit mijn werk, zag op mijn telefoon. Nu nog hopen dat ze dit gaat herhalen in RIO. Tevens was er nog hockeysucces bij de mannen en verrassend niet bij de vrouwen. Maar wat een weelde, heerlijk van genoten! Dat volkslied wil ik nog vaak voor en na sportwedstrijden horen!!

En daarnaast hoorde ik ook veelvuldig stilte. Ik ben dit weekend drie keer in de avond gaan sporten, wanneer het relatief al wat rustiger was op straat. Ik kon zo lekker rijden op mijn racefiets, zonder dat dagjesmensen mij in de weg reden. Tevens ben ik twee keer gaan hardlopen en ook al ging dat niet helemaal super (moest weer stukjes lopen door mijn darmkrampen), ik hoorde toch wat vogeltjes en kon genieten van de natuur en de stilte van waar ik was, Daarnaast was het ook even stil met sociale afspraken, die waren er niet zo veel deze eek. Ergens maakte het me een beetje eenzaam. Ook mijn telefoon bleef wel erg stil. Een aantal vrienden heb ik tijden niets meer van gehoord. Durven ze het me niet te vragen, zijn ze me vergeten? Ik heb niet altijd zin om dan maar het initiatief te moeten nemen, ik hoop maar dat ik voor die menen nog belangrijk genoeg ben. Ik heb nou eenmaal die bevestiging nodig, dus ik zou het prettig vinden als jullie nog wat vaker naar mij willen vragen. Mijn dank is groot! Dan kan ik binnenkort in “Deze week hoorde ik dat,,” vertellen over hoe blij ik ben met alle vrienden die nog aan me denken..

Tenslotte hoorde ik onweer! Ja, het was er in Nijmegen! Mijn god, ik was ongelofelijk labiel vandaag en zag alweer als een berg op tegen mijn therapiesessie van maandagochtend. maar daar was opeens iets wat het allemaal weer een beetje goedmaakte! Niet normaal wat heb ik genoten van het onweer vanavond en misschien komt er nog wel meer vannacht. Ik moet slapen, maar ik wil ook niets missen. Het was zo heerlijk om te zien. Als een kind in een snoepwinkel maakte ik foto’s, filmpjes of genoot ik gewoon intens voor het raam met een muziekje op de achtergrond. De mooiste foto zelf vond ik:deze:

FB_IMG_1440979340714

Maar op mijn Twitter en Facebook staat nog veel meer en mijn hele telefoon staat ook ongeveer vol. Damn, dit was echt een fijne afsluiting, wat jammer dat het alweer over is. Misschien wordt het ook wel eens tijd voor instagram voor me. Maar voor nu slapen, mijn therapeut roep alweer bijna..

En verder hoorde ik over problemen in vele families, een autoalarm de hele nacht, brandalarm tijdens therapiesessie, over mijn leidinggevende die weer terug is van vakantie uit Albanië, over dat hardlopen eigenlijk te slecht is voor je knieën, heel vaak ik hou van je van mijn moeder, over mijn ouders die een nieuwe computer kochten op dezelfde dag als ik, stemmingswisselingen en labiliteit de hele tijd in mijn hoofd en hoorde ik het gedrup van nieuwe lekkage in mijn kamer.

Nou ja weer genoeg gehoord, morgen (maandag) mogen jullie weer tegen me praten…

tommie345

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.