Deze blog gaat niet over het gebrek aan inspiratie om te bloggen. Ik wil nog zoveel delen over sessies, over hoe mijn evaluaties gingen, over waar ik tegen aanloop, over mijn kleine momenten van trots, over iedere dag die zo heftig kan zijn, over de regeltjes, over fijne en minder fijne therapeuten, over de voordelen en nadelen van dagklinisch zijn, over hulp inschakelen, over (zelf)stigma, of gewoon een brede update over hoe het met mij gaat.. mijn laatste update dateert echter alweer van een maand terug..
Ik kan je inmiddels vertellen dat het wel weer wat beter gaat. Natuurlijk valt het deze week niet mee om niet in Nijmegen (vierdaagsefeesten) te zijn. Desalniettemin kan ik redelijk ontspannen en heb ik het idee wel goed bezig te zijn. Vandaag speelde er alleen zoveel heftigheid bij andere personen in therapie, dat ik dat wel een beetje naar huis heb genomen en dit mijn stemming heeft doen dalen, wegens de heftigheid van de problematiek en dat het mij redelijk heeft lamgeslagen.
Morgen nemen we als groep weer afscheid van een groepsgenootje, en maandag stroomt er alweer een nieuwe cliënt in. Ik zal mentor worden van deze nieuwe cliënt. Op dinsdag komen iedere week ook nieuwe cliënten kijken die worden rondgeleid. Het was erg leuk om een paar weken terug te horen dat een cliënte die ik rondleidde vroeg: “Heb jij misschien een blog? Oh, wow, die heb ik gelezen. Ik zocht wat meer informatie, en erg fijn om iets er over te kunnen lezen” en ook mijn schrijf stijl complimenteerde.
Tevens las ik de column van Marijke Groot. Deze column maakte op mij erg veel indruk en ik kon mij zo in haar mening vinden. Ik wist weer waarom ik deze blog was begonnen. Waarom ik begrip voor psychische klachten zo belangrijk vindt en dat ik merk dat mensen veel makkelijker kunnen omgaan met lichamelijke klachten en ziekte, dan met een psychische ziekte. Ik moest het bloggen echt weer oppakken toen ik dit las.
Tenslotte zag ik enkele nieuwsberichten de afgelopen maanden. “Dader van Nice ging naar psycholoog”. of Verdachte van moord Jo Cox kampte met psychische problemen. Kortom psychische problemen worden vaak gelinkt aan (zwaar) crimineel gedrag, waardoor het stigma over deze problemen alleen maar vergroot wordt of deze problemen in de maatschappij alleen maar tot meer onbegrip leidt.Ik vind bovenstaande koppen echt even relevant als Verdachte ging naar de ALDI. Psychische problemen worden in dit verband in een context gezet als oorzaak voor een misdaad. Hoe ellendig ik mij ook vaak heb gevoeld, een misdaad zal ik mensen nooit aan kunnen doen.
Het maakt daarom dat bespreekbaarheid van psychische problemen zo belangrijk is. Bovenstaande dingen zijn voor mij absoluut een bron van inspiratie om te blijven bloggen. Het is alleen jammer dat de therapie mij zoveel energie kost en het met huishouden, sporten, sociaal leven en mijn problemen dat het blijven bloggen er de laatste tijd een beetje bij inschiet. Ik weet alleen dat door bovenstaande dingen het nog zo belangrijk is, mede doordat ik wil laten zien dat we niet allemaal gekken zijn, wij ook niet voor deze problemen hebben gekozen en vaak een logische oorsprong hebben. Ik hoop dat ik er de komende periode dan ook meer inspiratie voor kan vinden, omdat ik het zo belangrijk vind dat dit verhaal wordt verteld en dat er absoluut geen sprake is van wij met onze psychische problemen vs. jullie zonder. Wij zijn allemaal mensen met zo onze beperkingen en gebreken, en met onze inspiratie en krachten. Dat mogen we allemaal niet vergeten..
