Het is vandaag Bevrijdingsdag. Een dag waarop ik gewend ben om jaarlijks naar Wageningen te gaan. Een bevrijdingsfestival meepakken dichtbij de plaats waar ik ben opgegroeid. Een week geleden was het Koningsdag. Voorheen Koninginnedag, maar altijd was ik op die dagen wel in voor een feestje. Soms in Amsterdam, soms in Utrecht of soms in Arnhem. Dit jaar was ik echter op beide dagen alleen…

Op de basisschool heb ik een hele leuke tijd gehad en was ik voor mijn gevoel best populair. Met de overgang naar de middelbare school gingen de meeste vrienden en vriendinnetjes naar een andere school. Ik moest nieuwe vrienden maken en hoewel ik wel aardig mee kwam, behoorde ik ook weer niet heel erg tot een vriendengroep. Bij tafeltennis had ik wel best aansluiting met wat mensen en ontstond langzaam een vriendengroep waar ik onderdeel van uitmaakte. Toch was er tot mijn 18^e een periode dat ik niet echt een vriendengroep had om mee op vakantie te gaan. Ik had wel wat losse vrienden, maar tot een vriendengroep behoorde ik niet echt.

Toen ik ging studeren bleef ik nog lang thuis wonen. Dit bevorderde niet bepaald de aansluiting met studiegenoten. Ik zag ze dus wel gedurende college, maar echt veel aansluiting had ik niet. Dit kwam misschien ook doordat ik nog erg onzeker was over mijzelf, bijvoorbeeld ook over mijn geaardheid. In de vriendengroep van tafeltennis in Ede draaide ik wel iets meer mee. We gingen toen ook voor het eerst met elkaar op vakantie.

Ik ging in het bestuur van een homojongerenorganisatie en bij die organisatie maakte ik veel nieuwe vrienden. Ook later bij het voorlichtingsteam maakte ik nieuwe vrienden en zo had ik opeens enkele gay-vrienden en maakte ik onderdeel uit van een vriendengroep. Toch merkte ik dat dit geen vriendengroepen waren om mee op vakantie te gaan. Dit gaf echter niet, want ik kon nog op vakantie met de vriendengroep van tafeltennis uit Ede, en in andere jaren beleefde ik epische avonturen met goede vrienden. Dit was vaak met de beste vriend van de middelbare school, beleefde we epische avonturen, bijvoorbeeld bij de Tour de France of Olympische Spelen in Londen.

De vrienden van de vriendengroep in Ede tafeltennis bleven allemaal in Ede wonen en ik was inmiddels naar Nijmegen verhuisd. Ook kregen deze mensen vrijwel allemaal een relatie. We brachten nog wel samen door met dagen als Koninginnedag en Bevrijdingsdag, maar op vakantie gingen de stelletjes toch vooral alleen met elkaar. Deze vriendengroep ben ik inmiddels ook een beetje uit het oog verloren.

Ik zie wel wat andere mensen van tafeltennis uit Ede, maar dat is ook meer een vriendengroep op zich en daar kom ik soms bij. In Nijmegen heb ik ook vooral losse vrienden van tafeltennis uit Nijmegen, de homojongerenorganisatie waarbij ik heb gezeten en nog wat losse vrienden van middelbare school, mijn bijbaantje vroeger of die ik online heb leren kennen. Als ik het allemaal beschouw mag ik mij echt vereerd voelen met deze club mooie mensen om mij heen.

Ik merk alleen doordat ik niet echt van een vriendengroep uitmaak, dat ik deze dagen soms moeilijk doorkom. Veel losse vrienden maken zelf wel onderdeel uit van een andere vriendengroep en/of hebben een relatie en gaan daarmee vaak op zulke dagen op stap. Dit resulteert er dit jaar een beetje in dat ik mij in Koningsnacht, Koningsdag en nu Bevrijdingsdag een beetje zelf moet vermaken. Ik heb heerlijk een stuk gerend, maar ergens blijft het toch een beetje steken. Ik kijk toch zuur naar al die blije foto’s van vriendengroepen die nu ergens staan op een festival. Vroeger had ik dat ook, maar helaas is dat niet meer. Op zulke dagen zou ik toch willen dat ik nog een echte vriendengroep had..