In aanloop naar december waren er een aantal goede maanden geweest qua coping. Deze maand december kon maken of breken of het een verbetering van 2020 ging worden of niet. Daar komt later nog een blog over met een balans over 2021. Maar helaas kan je al wel opmaken uit deze blog dat het een moeizame maand was. Naast de strengere coronamaatregelen dat vaak (te veel) impact op mij heeft waren er een aantal triggers die mij helemaal ontwrichtte. De terugblik op deze maand is daarom helaas niet zo positief…
Read More December 2021: De balansTag: gedachtes en gevoelens
November 2021: De balans
Waar de voorgaande maanden vol nieuwe avonturen liet deze maand zich redelijk samenvatten als saai. Natuurlijk was er wel een groot (online) congres aan het begin van de maand in de Beurs van Berlage waar ik mocht co-hosten/sidekick was en gaf ik daarbij ook nog een interview aan de Metro over thuiswerken en hoe hier gelet moet worden op psychische belastbaarheid. Dat dat ook over mijzelf ging moge duidelijk zijn, want met meer coronamaatregelen kwam mijn eigen kwetsbaarheid ook weer wat meer op de voorgrond te staan.
Read More November 2021: De balansWereld suicide preventiedag 2020: Still there…
Het is vandaag Wereld Suicide Preventiedag. Ik merk dat het mij raakt. Het raakt mij vanwege de mensen die ik heb gekend en waarbij het is gelukt. Het raakt mij, omdat ik worstel met suïcidaliteit, nu ongeveer de helft van mijn leven. En het raakt mij, omdat ik vandaag opeens wat openheid erover zie. En dat vind ik mooi, maar het maakt mij daarnaast ook verdrietig. Want dat is vandaag, en morgen..
Read More Wereld suicide preventiedag 2020: Still there…Quarantaine uuh sociale isolatie week 9
Ik kan zien dat ik deze week de goede dingen deed. Mijn dakterras met mijn ouders aanpakken. Wandelen, hardlopen. Huishouden bijhouden. In de ochtend aankleden en er het beste maken voor werk. En toch bleef het goede gevoel uit. Ik schreeuwde dat het niet zo goed ging niet van de daken, al was het best hard werken met al mijn oude patronen om dat niet te doen.
Read More Quarantaine uuh sociale isolatie week 9The better part of me
Ik stuurde begin deze maand een brief aan veel mensen. Hij zal binnenkort in globale versie online verschijnen op mijn blog. Even nog niet, omdat ik nog niet van iedereen een reactie heb gehad. Dat komt dus wel weer. De boodschap van de brief was dat het even niet langer kon met mijn coping, met mijn stemming en dat ik het even niet meer wist. Dat Lunteren en de tijd daarna wel enigszins tot progressie hebben geleid, maar dat veel gedrag in grote mate onacceptabel bleef. Ik moest op zoek naar de better part of me
Nee, niet oké.
Het is het antwoord wat ik momenteel kan geven op de vraag hoe het met mij gaat. Je mag er op doorvragen, maar dan komen er al vrij snel traantjes in mijn ogen. Het gaat verschrikkelijk niet oké. Maar misschien meer nog is mijn gedrag en hoe ik ermee omga dat niet. Ik mag mijzelf niet te veel veroordelen om nog niet verder niet oké te worden, maar ik mag het ook niet goed praten. Het besef is lastig dat na jaren therapie, op mijn 30e, ik nog niet in staat ben om oké om te gaan met het leven en alles wat daarin gebeurt.
6 maanden uit Lunteren: Brief aan mijzelf
Lieve Thomas,
Precies 6 maanden geleden nam je afscheid. Afscheid van een warme groep die je erop wees dat je de moeite waard bent. Een groep waarin je leerde om hulp te vragen, ruimte voor jezelf te nemen of om beter voor jezelf te zorgen. Dat nee zeggen was toegestaan. Dat je er mocht zijn zoals je was. Dat je humor hebt, attent bent, over een vorm van intelligentie beschikt en daarnaast sportief en lief bent en doorzettingsvermogen hebt.
Een paar moeilijke dagen weg
Het zag er allemaal zo goed uit. Werk afgerond, een mooie bruiloft achter de rug en mijn tas was op tijd gepakt. Ik was helemaal klaar om een paar dagen naar Goteborg te gaan. Ik ging daar een halve marathon rennen met een goede vriend die daar huisarts is geworden. Ik had voldoende getraind en iedereen verteld over mijn streeftijd op de halve marathon. Helaas liep het weekend een beetje anders..
Vriendengroep
Het is vandaag Bevrijdingsdag. Een dag waarop ik gewend ben om jaarlijks naar Wageningen te gaan. Een bevrijdingsfestival meepakken dichtbij de plaats waar ik ben opgegroeid. Een week geleden was het Koningsdag. Voorheen Koninginnedag, maar altijd was ik op die dagen wel in voor een feestje. Soms in Amsterdam, soms in Utrecht of soms in Arnhem. Dit jaar was ik echter op beide dagen alleen…
Moeten
Ik heb net de televisie uitgezet. Ik had er al de hele dag naar gestaard terwijl ik eigenlijk nog van alles had moeten doen. Op mijn brakke zondag heerlijk onder een dekentje de ene naar de andere voetbalwedstrijd weggekeken. Ik probeerde tussendoor nog even zelf 11km rennend af te leggen, maar daar was ik eigenlijk veel te brak voor. Desalniettemin ploeterde ik door de regen, om daarna weer snel onder de warme douche en dat dekentje te kruipen..