Tevreden

Ik heb wel eens gelezen dat het hoogste dat je kan streven niet geluk, maar tevredenheid is. En sporadisch merk ik in 2017 dat dat gevoel zo nu en dan mijn lichaam binnen sluipt en dat ik mij bij tijd en wijle echt tevreden voel. Ik heb vandaag ook een goede dag, waar ik tevreden over ben, en daarom zet ik graag op een rijtje waar ik allemaal tevreden over ben…

Ik ben tevreden met mijn huisje. Het is soms nog wat gehorig, maar over het algemeen is het heel goed bewoonbaar. Ik ben tevreden met het feit dat ik iedere twee dagen ongeveer de afwas doe, en ik iedere week 3 uur inplan voor schoonmaken, zodat het altijd wel een netjes huisje is en ik het steeds vaker huiselijk maak met het aansteken van kaarsjes. Ik ben tevreden dat ik daarnaast een netjes schema heb gevonden voor het doen van de was, het verschonen van mijn bed en alle andere dingen. Ik ben echt tevreden dat ik in ieder geval de afgelopen 4 weken de discipline heb gevonden om dit bij te houden. En als het eventjes niet lukt, veroordeel ik mijzelf niet, maar kijk ik wanneer ik het wel weer kan doen.

Ik ben daarnaast tevreden over mijn sociale leven. Ik spreek en zie verschillende vrienden regelmatig en heb het idee dat ik hier heel erg tevreden over mag zijn. Ik vind het een hele mooie mix van vrienden van oude middelbare school, van oude werk, van huidige baan, van oude tafeltennisvereniging, van huidige tafeltennisvereniging, van mijn studie, van alle bestuurs-/commissie dingen die ik naast mijn studie heb gedaan, vanuit mijn behandeling in Lunteren of mensen die ik via via of online heb leren kennen. De verscheidenheid en de mix van verschillende leeftijden, geslachten, afkomst etc. maakt mijn sociale leven zo leuk, dus daar ben ik erg tevreden over.

Tevens ben ik tevreden over het sporten. Nu mijn enkel is hersteld kan ik weer lekker hardlopen en gaat tafeltennis ook weer redelijk. Hoewel tafeltennis mentaal nog veel van mij vraagt, gaat het best lekker qua niveau en sleep ik soms hele spannende wedstrijden uit de strijd of kan ik beter omgaan met nederlagen of dat andere mensen beter zijn geworden.  Hier valt echt nog wel veel te winnen, en in mijn hoofd is het vaak nog erg negatief gedurende wedstrijden, maar ik merk ook hoeveel stappen ik hierin al heb gezet en hoe tevreden ik hier over mag zijn.

Ik ben ook tevreden met het feit hoe serieus ik mijzelf heb genomen. Dat ik de stap heb durven zetten naar Lunteren, dat ik nu ook nog in therapie ben en dat ik mijn werk weer rustig opbouw. Ik zou mij eerst echt een onwijze aansteller hebben gevonden over deze keuzes, maar nu kijk ik hier eigenlijk heel tevreden naar. Ik ben tevreden over dat ik assertief durf te zijn op het werk en ook interessante projecten naar mijzelf heb durven toe te trekken. Ik heb het allemaal best aardig op de rit en daar ben ik tevreden over.

Ik ben tevreden over het feit dat ik dit allemaal durf te benoemen in deze blog, en dat ik daarbij los kan laten dat sommige mensen dit heel narcistisch zullen vinden. Ik heb mijzelf altijd weggezet als loser en kan nu langzaam zien dat ik van waarde ben, en daar ben ik tevreden over. Ik ben tevreden over het feit dat het mij steeds minder doet wat andere mensen van mij vinden en ik kan er steeds beter mee omgaan als mijn blog nauwelijks wordt gelezen. Ik leef vooral voor mijzelf, en daarin leid ik steeds meer een tevreden bestaan in plaats van dat ik een bestaan lijd. Ik heb steeds minder bevestiging nodig van anderen en verruil mijn telefoon steeds vaker voor een boek of een leuk uitje. En op sommige dagen gun ik mijzelf gewoon nog een beetje mijn telefoonverslaving. Ik moet gewoon een stukje minder en mag een stukje meer, en dat leven, dat maakt mij steeds meer tevreden…

tommie345

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.