Het is al 2 maanden verder en mijn laatste blog is ruim 2 maanden geleden. Ik vind het alleen wel belangrijk om van iedere maand een overzicht te blijven maken. Mei was best een bijzondere maand. Na 5 jaar besloot ik te stoppen met mijn weekendgedichtjes op facebook. Net als met mijn blog wat minder alles maar online gooien. Ik bleef dit wel doen op twitter. Er blijft dus nog genoeg om voor te streven. In deze blog kijk ik nog eens terug op mijn gedrag, gebeurtenissen en leerpunten.

Het was mijn laatste maand van mijn opdracht in Horst aan de Maas. In Houten was het afscheid geweest van een collega en kreeg ik al iets meer verantwoordelijkheid. Met Route66 ontmoette ik Wouter Koolmees, hadden we een bijeenkomst in Twente en gingen we op vaardighedenweekend waarin we uitbundig de overwinning van Duncan Lawrence vierde. Voor D66 deed ik nog wat campagne voor Europa en was ik op de avond waarin we ons verlies incasseerde. Ik ging naar een concert van Walking on Cars. Voor samen sterk zonder stigma gaf ik een training over humor, een presentatie over LHBT zijn en mentale klachten en een training aan HR-professionals in opleiding. Ik ging spontaan op bezoek bij mijn ouders en naar een bijzondere theatervoorstelling “Emma wil leven”. Ik ging naar de laatste wedstrijden van Feyenoord van dit seizoen en keek positief terug op mijn eerste seizoenskaart. Thuis keek ik nog gezellig Formule 1 met vrienden.

Met hardlopen was er weer een walk of shame. Ik moest daardoor het sporten op een lager pitje zetten. Ik stapte daardoor wel naar de huisarts en liet mij doorverwijzen naar een bekkenbodemtherapeut. Er was wat onrust over moeten verhuizen. Een andere vriend die al verhuisd was hielp ik met klussen en zo kwam ik erachter dat ik toch handiger ben dan vooraf gedacht.  Naast de afspraak met een goede vriend in april besloot ik in mei ook het appcontact in mei te stoppen met een andere goede vriend. Het was niet een gezond communicatiemiddel voor onze relatie. Pijnlijk, maar helaas wel beter zo. Ik experimenteerde daardoor wel meer met vrienden bellen op moeilijke momenten, wat hier beneden ook te zien is bij “gezond om hulp vragen”.

Stemming

Het was een mix tussen positieve en minder positieve momenten. Misschien was het ook gewoon een beetje te druk en zorgde dat ervoor dat mijn stemming het meest negatief was van het jaar: gemiddeld een 5.6. Nog wel een voldoende gelukkig, maar helaas waren er ook wel een boel slechte dagen. In een reeks ziet dat er als volgt uit:

Bevestiging vragen

In april probeerde ik erg te werken aan minder vragen om bevestiging. Het blijft iets wat met mijn ‘’borderline” achtige klachten van een persoonlijkheidsstoornis erg lastig. In mei waren er weer veel moeilijke momenten waarop ik dit weer veel deed. Er was midden in de maand wel een periode dat dat wel veel goed ging. Ik moet proberen deze momenten toch wel meer mee te nemen naar de rest van het jaar.

Overige coping

Het wordt ergens wel een beetje een eentonig verhaal. Ik blijf dezelfde fouten maken en er zijn te veel dagen dat ik mij niet kan houden aan de afspraken met mijzelf. Ik las daarbij een stuk minder, slechts 76 bladzijdes. Daarnaast wandelde ik 87km en liep ik door mijn ongelukje maar 14km hard. Ik zat daarbij op veel momenten heel erg veel op mijn telefoon. Gemiddeld 237 minuten met 79 ontgrendelingen.

De pieken in de overige coping zijn herkenbaar. Bij een afwijzing van een leuke jongen, bij kritiek op werk, bij het CBR dat tegenzat en alle andere tegenslagen sloeg ik weer door en kelderde mijn gedrag immens. Kortom, het stabiliseert moeilijk. Er moet nog steeds een verandering doorgemaakt worden.

Dat geldt ook voor de binaire dingen die ik heb bijgehouden. Mijn streak was maximaal 9 dagen. Er waren 10 dagen waarin ik mijzelf te negatief uitte. Er lijkt een dip te zijn. Juni is inmiddels ook voorbij, en ondanks alle knappe prestaties is het in die maand nog meer onderuit gegaan (zie blog later deze week). Pijnlijk. Ik kan zien dat ik daarnaast nog ongelofelijk veel bereik, maar ik ben nog niet die persoon die ik zo graag wil zijn. Ik zal doorknokken. Mei had veel mooie momenten, maar het leven blijft soms ontzettend ingewikkeld en moeilijk.