Drie kaarsjes

Het is vandaag 9 augustus. De dag waarop ik drie kaarsjes aandoe. Eén voor mijn neefje, het is zijn sterfdag vandaag. Eén voor een vriendin die ik super waardeer, en die wacht op spannend nieuws over haar vader. En één voor een collega die maandag zijn moeder vrij plotseling verloor. Even een dag van bezinning, en voor gedachten aan hen, daarvoor brand ik vandaag drie kaarsjes.

Ik weet nog goed waar ik was toen ik hoorde over het overlijden van mijn neefje. Het was in de ochtend op de volgende dag. Mijn ouders belden plotseling vanuit Griekenland, en ik dacht gelijk al aan slecht nieuws. Dat bleek ook zo te zijn. Ik heb die dag nog geholpen met een verhuizing, maar met mijn gedachtes was ik bij mijn neefje. Mijn neefje was er plotseling niet meer, hij was omgekomen bij een motorongeluk. Niet te bevatten. Nog steeds niet. Het is nu dus al vier jaar geleden. Het is nog zo’n groot gemis. Mijn gedachtes vandaag gaan naar zijn mooie persoonlijkheid, zijn humor, zijn doorzettingsvermogen en zijn eigenheid. Daarnaast gaan mijn gedachtes naar zijn ouders en zijn broertjes. Die moeten vandaag opnieuw zo’n zware dag hebben. Nog iets zwaarder dan alle andere dagen, wanneer het gemis natuurlijk ook groot is. Ik voel vandaag een heel klein beetje van hun pijn en in gedachte geef ik ze knuffels. Het was bijzonder om ook de kist te mogen dragen van mijn neefje op zijn crematie. Traantjes in mijn ogen voor het verlies van zo’n jonge, lieve jongen. Vandaag brand er daarvoor een kaarsje.

Ik kreeg zondag een erg mooi compliment op facebook. Van iemand die ik heb leren kennen via het bloggen kreeg ik een compliment hoe ik er voor haar was en dat ik zoveel begrip had voor haar. Soms word ik ook gewoon geraakt door personen. Mensen die je inspireren, die je waardeert en die je heel erg veel gunt. Marion, is zo’n persoon. Iemand die het verschrikkelijk zwaar heeft door depressie/dysthymie, een eetstoornis heeft overwonnen, pds, hidradenitis suppurativa en een sociale fobie. Niet dat al die diagnoses er toe doen, want ik zie bij Marion vooral een persoon met een heel groot hart en met een dosis humor. Ik gun haar daarom eindelijk eens iets positiefs. Helaas hoorde ze echter gisteren dat er iets is gevonden bij haar vader en dat ze moet afwachten wat voor nieuws dit betekent. Hij heeft al een verleden met kanker en de kans is groot dat dit nieuws is dat het terug is. Ik vind dit echt te naar voor haar. Daarom brand ik ook voor haar een kaarsje.

Een fijne collega van mij heeft ook al voldoende meegemaakt in zijn leven. Zijn vrouw verloren, zelf veel de medische molen in en nu verloor die ook nog plotsklaps zijn moeder afgelopen maandag. Het is een collega waarmee ik een beetje contact hield terwijl ik in Lunteren zat. Het is een collega waarmee ik fijn over sport kan lullen en waarmee ik wel echt verbondenheid voel. Het lijkt wel of al het nare nieuws altijd tegelijk komt en dat het leed op de wereld echt even heel onevenredig is verdeeld. Ook voor hem brand ik een kaarsje.

In een gesprek met mijn leidinggevende vandaag werd mijn leidinggevende gebeld. Het was een telefoontje dat er iemand was overleden. Ik zat er een beetje ongemakkelijk naast en liep even weg. We hadden hierna een gesprek over leven, dood en de soms nare wereld. Vandaag voel ik dat even allemaal. Ik brand wat kaarsjes ter nagedachtenis en voor hoop op goed nieuws. Kaarsjes als kracht. Kaarsjes dat we personen niet vergeten. En kaarsjes dat we aan mensen denken. Stay strong lovely people <3. De kaarsjes zijn voor jullie.

 

tommie345

1 Reply to “Drie kaarsjes”

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.