Deze blog schrijven is moeilijk. Week 4 zit erop en het was eigenlijk echt een hele goede week. Het verdient best applause. Alleen zondag einde van de dag sloeg mijn stemming opeens om en daarom is het schrijven van deze blog opeens weer heel erg moeilijk geworden. Want die stemming is nog steeds erg negatief en kan ik moeilijk draaien. Echter, daar kom ik later op, eerst over afgelopen week..
Read More Quarantaine uuh ik bedoel sociale isolatie week 4
Het is 30 juli. De dag twee jaar terug dat mij het een goed idee leek om over mijn liefdesleven te gaan schrijven. Welk leven? Juist ja. Ik sta nu twee jaar verder aan de vooravond van Pride, waar ik voor het eerst in jaren niet naar toe ga. Ik scroll in de trein weer eens door Tinder. Ik installeer Grindr weer, waarna ik het wederom snel verwijder. Ik kijk op de site van Sanquin, omdat ik nu toch bloed mag doneren nu ik weer 4 maanden niet intiem ben geweest…
Read More Gayting #8: Weer een jaar voorbij..
Ik heb mij voorgenomen bij het verlies van mooie mensen een ode te schrijven aan deze mensen. Helaas is onlangs de partner van een hele goede vriendin heen gegaan en is hij niet meer onder ons. Afgelopen vrijdag was de crematie. Bij deze wil ik een prachtig persoon nog eens eren en schrijf ik graag een ode aan Patrick. Heel veel sterkte aan familie, vrienden, partner, kennissen en alle andere mensen waarvoor Patrick dierbaar was en die voor Patrick dierbaar waren.
Sommige mensen zeggen dat een online vriendschap niet echt is. Dat de smartphone immens slecht is. Dat jongeren door social media niet meer sociaal zijn. Dat het allemaal immens slecht is. Gelukkig weet ik wel beter. Het is de veilige plek voor zoveel kwetsbare mensen. De plaats waar lotgenoten ongelofelijk makkelijk gevonden kunnen worden. En daar vond ik jou. Daar vond ik een prachtig meisje met een psychische kwetsbaarheid. Helaas ben je daar nu niet meer. Ik zal je missen Rachel Celine. Rust zacht.
Het is vandaag 9 augustus. De dag waarop ik drie kaarsjes aandoe. Eén voor mijn neefje, het is zijn sterfdag vandaag. Eén voor een vriendin die ik super waardeer, en die wacht op spannend nieuws over haar vader. En één voor een collega die maandag zijn moeder vrij plotseling verloor. Even een dag van bezinning, en voor gedachten aan hen, daarvoor brand ik vandaag drie kaarsjes.
Ik gaf het van de week al aan, afgelopen donderdag was een bijzondere dag. Het was precies 2 jaar geleden dat ik mijn verdediging had van mijn scriptie en glansrijk afstudeerde. Ehm, Ooh nee, een stuk minder glansrijk…
Ik ben nog niet heel lang terug van een heel zwaar weekend. Naast mijn eigen klachten die ik ervoer (momenteel erg veel last van mijn darmen, onbegrijpelijke gedachtes en gevoelens vanuit persoonlijkheidsstoornissen, gedoe rondom tafeltenniscompetitie etc.) stond heel dit weekend in het teken van een crematie die ik had…