De maand juli is ook alweer voorbij. Als ik naar de statistieken kijk is er verbetering opgetreden ten opzichte van juni. Echter in een hele lichte mate en is er voldoende reden om mij zorgen te maken. De lijn tussen gezond gedrag en volledig instorten blijft flinterdun. Ten opzichte van een paar jaar terug ben ik in staat om er sneller uit te kruipen. Echter, het blijft wel wat zorgen geven dat de dalen nog even diep zijn.

Ik wil niet te neerslachtig zijn. In juli liep ik bijvoorbeeld wel maar mooi de vierdaagse uit. In een podcast die ik daarna luisterde van twee vrienden die hem ook liepen, 1 getraind en een ander ongetraind, hoorde ik dat je wel voldoende mentale veerkracht moet hebben om hem uit te lopen. Ik sta niet bepaald bekend om mentaal stabiel. Toch beschik ik altijd wel over mentale veerkracht en doorzettingsvermogen om ondanks tegenslagen en pijn prestaties te leveren. Daar mag ik over juli ook erg trots op zijn.

Natuurlijk begon de maand al met veel pijn door de Ardennen hike. Ik zocht gelukkig hulp op een gezonde manier en daarom is het mede ook gelukt. Dat ging ook goed door goede afspraken met huisarts, bekkenbodemfysio, pedicure en geld durven uitgeven voor goede zorg van mijzelf. Alle zorgkosten van de afspraken moest ik ook zelf betalen, maar is wel een teken dat ik gezond om hulp durf te vragen.

Daarnaast was ik erg enthousiast over het maken van een lipdub op het werk. Ik ging naar de bioscoop met vrienden. Ik genoot heel veel van de Tour de France en Wimbledon. Ik werkte mee aan een boek over borderline. Ik schreef weer meer blogs. Ik stond met een artikel in de krant. Ik vierde mijn vrijheid op roze maandag. Ik werd ingeloot voor kaartjes voor de Formule 1 en zit volgend jaar Main bij pitlane. Ik ging uit lunchen met vrienden. Ik speelde weer een escape room met een oud bestuur. Ik las een erg indrukkend boek en begon weer aan nieuw creatief project. Ik zat in een Apachi helicopter. Ik woonde daarnaast de seizoensopening van Feyenoord bij met een PSV-er.

Stemming

Mijn stemming was gemiddeld een 5.8. Dat is vrij laag als je bovenstaand verhaal ziet wat ik allemaal beleefde en deed. Het toelaten en daadwerkelijk voelen is daarom nogal een uitdaging waar ik mee aan de slag ga. Ik denk er daarbij opnieuw over om in therapie te gaan, omdat de stabiliteit daarin nogal ver weg is.

Bevestiging zoeken en gezond hulp durven vragen

Ik schreef hierboven al dat ik op hoofdlijnen voor pijntjes gezond om hulp vroeg. Dat bleek bijvoorbeeld ook in dat ik preventief een brace droeg om beide knieen tijdens de vierdaagse. Echter voor mijn psychische tegenslagen ging dit nog wat minder goed en vroeg ik er nog te vaak online om bevestiging op. Ik moet daarbij wel aantekenen dat ik het op whatsapp al veel minder doe en dat ik daar al veel meer gezond interacteer met vrienden (onder meer ook door block van twee goede vrienden op whatsapp). Toch mag ik mijzelf hier ook credits voor geven en gaat (ondanks dat dit 1 augustus alweer compleet mis ging) er aandacht naar twitter, om daar ook gezond gedrag te laten zien in augustus. Onder meer doe ik op twitter daarom een compliment yourself every day challenge, waarin ik iedere dag mijzelf moet complimenteren in een tweet. Voor bevestiging vragen gaf ik mijzelf in juli gemiddeld een 5.4 en voor gezond hulp vragen een 5.6.

Overige coping

Omgaan met teleurstelling was een 5.8, en dat is een punt hoger dan in juni. Ik ben dus in staat om steeds vaker tegenslagen op te vangen. Blij zijn voor een ander was een 5.6, wat overeen kwam met juni. Hierin mag ik ook nog wel groeien. De jaloezie blijft soms te groot. En de mate waarin ik dingen niet op mijzelf betrok was 5.6. Ook dit wil ik wel laten klimmen naar een 6 in de rest van het jaar.

Natuurlijk zat ik ook te veel op mijn telefoon. Een deel van het gemiddelde is te wijten aan alle foto’s maken tijdens de vierdaagse. Vaak ik het echter ook de beste coping op hele slechte momenten. Lezen en een serie volgen gaat dan niet heb ik gemerkt, maar lui op telefoon aanklooien gaat dan wel. Zolang ik niets stuur kan ik daarmee leven. Maar een aandachtspunt en dit verleggen is nog een doel voor de verdere toekomst. 3 uur 40 minuten gemiddeld is ook al een stuk lager dan veel andere maanden dit jaar, en 103 ontgrendelingen gemiddeld komt echt voor groot deel door de vierdaagse.

Ik las verder 662 pagina’s. Vooral in “Een klein leven” van Hanya Yanagihara wat op zoveel manieren heel veel indruk maakte. Ook het feit van meer onrust en slechte coping zodra mensen dichterbij komen. Liefde toelaten blijkt toch echt nog wel een erg moeilijk iets. Daarnaast sportte ik niet naast de vierdaagse, maar pak ik dat wel weer op in augustus. Mijn streak blijft achter. Opnieuw niet boven de 10 en slechts maximaal 6 dagen achtereen. Werk aan de winkel daarvoor dus. Maar liefst opnieuw 15 slechte dagen. Echt even focus op dit onderzoeken en alternatieven zoeken de komende maand. Wat ik zeg, misschien wel weer met ondersteuning van een therapeut. Niet te streng voor mijzelf zijn, maar de wil om te veranderen blijft aanwezig. Onderstaande grafiek laat ook zien dat dat nodig is.