• Home
  • Hoop
  • 2017: De eindstreep van mijn doelen, voornemens en plannen

2017: De eindstreep van mijn doelen, voornemens en plannen

Ik schreef eind 2016 / begin 2017 over mijn doelen, voornemens en plannen voor 2017. Begin maart gaf ik een update en in meerdere blogs kwamen dingen eruit terug. Voordat ik deze presenteer over 2018 kijk ik toch nog een keer terug naar de eindstreep. Welke waren realistisch? Welke lukte? Waar kwam niets van? En hoe kwam dat? In deze blog kijk ik er allemaal nog eens kritisch naar en trek ik mijn lessen voor 2018.

Er is een groot verschil in doelen, voornemens en plannen. Voor mij zijn doelen de concrete vertaling van voornemens en plannen. Met plannen heb ik het over vette avonturen. Met voornemens heb ik het over realistisch gedrag wat ik graag ten toon wil spreiden. Ik vind een relatie, nieuwe baan en rijbewijs halen geen goede voornemens. Dit zijn meer dromen die voort kunnen vloeien uit voornemens. Je kan namelijk keihard je best doen en deze niet behalen. Dat zou betekenen dat ik heb gefaald in voornemens. Ik wil daarom mijn voornemens vertalen in positief gedrag dat kan leiden tot mijn dromen.

Voor 2017 heb ik dit ook redelijk gedaan. Ik wilde verder gaan met het bewaken van mijn grenzen, beter naar mijzelf luisteren en minder vermijden. Ik denk dat ik hier in 2017 hetzelfde bezig mee ben geweest als in 2016. Het ging met vallen en opstaan. Pas zei iemand tegen mij: “Misschien is stagnatie nu wel het hoogst haalbare met al je tegenslagen”. Ik heb dit opmerking onthouden en ga daarmee verder. Het was niet bepaald een makkelijk jaar in gezondheid, met veel afwijzingen en moeilijke momenten. Daarom geef ik mijzelf voor deze voornemens een 5.5. Net voldoende. Vooral in de laatste maanden ging het hiermee weer minder. Ik zei weer vaker af vanwege vermijding of uit zelfhaat. Dit ga ik in 2018 toch weer anders doen. Net als mild tegen mijzelf zijn. De afgelopen maanden/weken waren zwaar. Maar vanaf vandaag ga ik proberen weer de lijn omhoog in te zetten. En een slechte dag betekent nog niet dat ik compleet heb verloren. Iedere dag is weer een nieuwe dag om te proberen. Qua naar mijzelf luisteren en het bewaken van mijn grenzen zie ik echter ook dat ik in 2017 daar wel stappen in heb gezet. Ik hoop dat dit jaar verder uit te bouwen.

Naast deze wat vagere voornemens had ik hele concrete voornemens. Meer lezen. Ik las niet de 50 boeken die ik wilde, maar wel een mooi aantal van 26. Dat is ook een record. Ik blijf mild voor mijzelf en zie dit niet als falen. Door terugkerende psychische klachten lukte het soms niet. Toch stel ik mijzelf voor 2018 toch opnieuw als doel 50 boeken. In de trein kan ik veel meer lezen. Ik ga het proberen. Meer sporten is ook gelukt. Ik haalde ondanks een blessure sinds begin oktober een record in aantal km. Ik liep maar liefst 895,8km hard in 2017. Dat is niet de 1000km als doel, maar dat komt echt door mijn blessure. Racefietsen deed ik helaas te weinig. In februari al mijn eerste rit, maar helaas maar 142,5km. Dat zijn maar 4 ritjes geweest. Deels door het hardlopen met grote wedstrijden, deels door kapotte fiets en deels door luiheid. Als de hardloopblessure blijft gaan we meer fietsen. Minder telefoon en social media zijn mislukt. Ondanks de goede maand oktober viel ik daarna veelvuldig terug. Mooi om dit weer hoog op de agenda te zetten voor 2018. En dit zal blijven met vallen en opstaan, maar mildheid hierin is ook belangrijk. In het echt met mensen afspreken deed ik wel goed. Ik heb echt veel nieuwe mensen ontmoet. Ik vind dit voornemen dan ook zeer goed gelukt. Van de kleinere voornemens daarbuiten zijn er een aantal gelukt zoals naar de tandarts, solliciteren, meer fruit eten, leuke plannen met vrienden en dat soort dingen. Een aantal ook niet en die zal ik in 2018 dus opnieuw proberen te bereiken.

Al met al ben ik toch best trots op hoe ik het met de voornemens in 2017 heb gedaan. Mijn gevoel is veel negatiever erover dan hoeft! Dat is mooi meegenomen en een mooi begin van 2018. Tevens ondernam ik best veel. Ik werd lid van D66, ging regelmatig naar de jonge democraten, bezocht meerdere concerten alleen en plande genoeg leuke weekendjes. Helaas ging ik niet weg wandelen en heb ik dus ook niet meer gefietst. Maar ook qua plannen heb ik het eigenlijk best redelijk gedaan.

Kortom 2017 was moeilijk, zwaar, maar bracht toch meer als verwacht. Ik mag toch trots zijn! Ik ga mij nog even ramen over de concrete voornemens die ik kan vertalen in concrete doelen. In deze blog verklap ik bijvoorbeeld al de 50 boeken, maar ik heb natuurlijk meer. Daarnaast ga ik nadenken over nieuwe vette plannen. Ik presenteer deze ergens in de komende dagen, samen met mijn dromen voor 2018. Zijn jullie ook zo benieuwd?..

tommie345

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.