Ik ken afwijzing best goed. Ik kreeg het van mijn ouders op mijn coming out. Ik kreeg het van mijn scriptiebegeleider bij mijn afstuderen. Van de examinatoren bij mijn afrijden. Op het coördinator willen worden van het voorlichtingsteam. Op wedstrijdsecretaris willen worden bij mijn tafeltennisvereniging. Op de eerste sollicitatie voor in het bestuur van de homojongerenorganisatie. Van leuke jongens als ik ze op date vroeg. En vele afwijzingen na mijn afstuderen op solliciteren op mijn eerste baan. Ik ging toen maar aan de slag op een werkervaringsplek. 500 euro in de maand, aangevuld tot het bijstandsniveau van 720 euro. Ja, dat is wat je als net afgestudeerde krijgt als je in de bijstand zit (in 2014). Ondanks deze master of afwijzing, heb ik er nooit echt goed mee om leren gaan..
Tag: doemdenken
Dreigen met zelfmoord
Afgelopen maandag woonde ik de documentaire “In het hoofd van mijn zusje” bij van Ingrid Kamerling. De documentaire ging over de zelfmoord van het zusje van Ingrid. Na afloop was er een nagesprek met de documentairemaakster, met herstelcoach Luc Schoot en met een psychiater. Er werden gevragen gesteld vanuit de zaal en er werd een discussie gevoerd over hoe zelfmoord makkelijker bespreekbaar kan worden gemaakt en hoe het aantal zelfmoorden kan worden terug gedrongen. Ik gaf aan vanuit de zaal dat ik heel erg vond dat het taboe van de gedachte moet worden gehaald. Ik heb er vaak gedachtes over, maar ik zie mijzelf echt niets doen..
De blog die ik niet mocht schrijven
Met traantjes in mijn ogen schrijf ik deze nieuwe blog. Ik dacht echt niet dat het weer zover zou komen. En toch was het vandaag weer zo. Ik loog alles tegen iedereen weer bij elkaar. Ik zette mij masker weer op dat het goed ging. Maar intern ging ik kapot van binnen. Ik weet niet of mensen dat hebben gezien. Ik weet het om eerlijk te zijn ook echt niet zo goed..
Back to work
Ik had vanmorgen het gesprek op mijn werk met mijn nieuwe leidinggevende. Begin november had ik al een gesprek gehad met mijn oud leidinggevenden, die mij ook de mondelinge afspraak hadden toegezegd dat als ik mijn behandeling zou afronden en stabiel zou zijn, dat er dan in principe ruimte was voor mij om terug te komen op het werk. En zo geschiedde, en zo had ik vanmorgen het gesprek met mijn nieuwe leidinggevende over mijn nieuwe werkzaamheden, het contract en alles wat van belang is bij mijn nieuwe aanstelling. Read More Back to work
Ziek zijn
Ik ben erg slecht in ziek zijn. Het is misschien wel mijn meest mannelijke eigenschap: ik kan gewoon niet ziek zijn. Ik ben alleen maar aan het ijlen, voel mij de meest zielige persoon op aarde en moet van iedereen aandacht hebben en het ergste nog, ik heb de energie niet meer om de geleerde handvaten uit Lunteren in te zetten of mijn meest negatieve gedachtes tegen te spreken. En het erge wil; ik ben al vier dagen ziek.
Weer zo’n dag….
Het is weer zo’n dag. Ik probeerde het echt vanmorgen. Om door de grijze wolken de zon te gaan zien, om mezelf niet zo klein mogelijk te maken onder mijn dekentje en om niet zuchtend de wekker 1,5 uur te laten snoezen. Helaas, lukte het me allemaal niet…