Ik wil op mijn blog meer odes schrijven. Omdat er in de wereld gewoon geweldig mooie mensen bestaan. Of bestaan hebben. Helaas is verleden week opnieuw een prachtig mens heen gegaan. Iemand die ik niet persoonlijk kende, maar iemand waar ik op afstand wel heel erg veel bewondering voor had. Iemand die een voorbeeld was. Iemand die ik persoonlijk mag bedanken in mijn meest donkere periode. Daarvoor verdiend hij nog echt een blog. Hierbij een ode aan Jan Makkenstorm.
Read More Een ode aan Jan MokkenstormTag: zelfmoord
World suicide prevention day 2018: Hope..
Gisteren was het 10 september: World suicide prevention day. Ik was te druk om er een blog over te schrijven, ook al is het een onderwerp naar mijn hart. Ik worstel al jaren met gedachtes hierover. Een aantal jaren terug besteedde ik er een themaweek aan. Ik deelde mijn ervaringen uit mijn omgeving en hoe ik zelf met deze gedachtes omga. Ik deelde de hoop op meer begrip en openheid. En ik schreef over hoe mijn omgeving er het beste mee om kan gaan. En gisteren beleefde ik het opeens anders.
Suïcidale gedachtes
Het was vanmorgen op het nieuws. Nog nooit waren er zoveel suïcides onder jongeren. Enerzijds raakte het mij, omdat ik niet eens meer tot die doelgroep behoorde. Anderzijds was het schokkend. Ik behoorde ook ooit tot die groep met suïcidale gedachtes. Nu zat ik in een volgende leeftijdscategorie. Toen ik in de bus stapte zat ik vlakbij een meisje dat snikkend haar verhaal deed over de telefoon. Een vriendinnetje van haar had vannacht te veel pillen ingenomen en lag nu op de IC. Ze dacht dat het inmiddels wel beter ging. Ik vroeg mij af of mensen dat ook over mij zouden denken.
Verjaardagscrisis: 30 jaar
Het was zonnig en meer dan 25 graden. Ik had een prettige kennismaking gehad met de wethouder op mijn werk. Ik had getrakteerd met taart op werk wat dankbaar werd ontvangen. Ik had afgesproken met mijn drie beste vrienden. We vonden een plek bij de Utrechtse grachten terwijl alle terrassen vol leken en er mensen moesten wachten. Ik kreeg allemaal lieve berichtjes en veel mensen dachten aan mijn verjaardag. En toch had ik de meest verschrikkelijke verjaardag die ik mij kan herinneren…
Een ode aan Rachel Celine
Sommige mensen zeggen dat een online vriendschap niet echt is. Dat de smartphone immens slecht is. Dat jongeren door social media niet meer sociaal zijn. Dat het allemaal immens slecht is. Gelukkig weet ik wel beter. Het is de veilige plek voor zoveel kwetsbare mensen. De plaats waar lotgenoten ongelofelijk makkelijk gevonden kunnen worden. En daar vond ik jou. Daar vond ik een prachtig meisje met een psychische kwetsbaarheid. Helaas ben je daar nu niet meer. Ik zal je missen Rachel Celine. Rust zacht.
Wereld suïcide Preventiedag 2017: Leren leven met suïcidale gedachtes
Het is vandaag wereld Suicide Preventiedag. Een dag waar we bij stil moeten staan. Al was het maar voor het feit dat we jaarlijks in het nieuws horen dat bekende sterren zelfmoord hebben gepleegd. Al is het maar omdat er jaarlijks 1750 zelfmoorden in Nederland worden gepleegd. Dat zijn er ongeveer 5 per dag. Al is het maar omdat het een niet zo gezellig onderwerp is. Een onderwerp dat liever wordt vermeden. Vandaag kan dat even niet. De persoon van de zelfdoding kan dit ook niet..
Read More Wereld suïcide Preventiedag 2017: Leren leven met suïcidale gedachtes
Dreigen met zelfmoord
Afgelopen maandag woonde ik de documentaire “In het hoofd van mijn zusje” bij van Ingrid Kamerling. De documentaire ging over de zelfmoord van het zusje van Ingrid. Na afloop was er een nagesprek met de documentairemaakster, met herstelcoach Luc Schoot en met een psychiater. Er werden gevragen gesteld vanuit de zaal en er werd een discussie gevoerd over hoe zelfmoord makkelijker bespreekbaar kan worden gemaakt en hoe het aantal zelfmoorden kan worden terug gedrongen. Ik gaf aan vanuit de zaal dat ik heel erg vond dat het taboe van de gedachte moet worden gehaald. Ik heb er vaak gedachtes over, maar ik zie mijzelf echt niets doen..
World Suicide Prevention Day 2016
Het is vandaag 10 september, en dat betekent opnieuw: World Suicide Prevention Day. Ik besteedde hier vorig jaar al een gehele week aan op mijn blog (zie het kopje hierboven) en het wist mij toen al erg te raken, ook met de dood van Joost Zwagerman, afgelopen donderdag een jaar terug. Inmiddels is het een jaar later, en is het aantal suicides in Nederland en in de wereld nog steeds schrikbarend hoog. Daarom wil ik dit jaar opnieuw niet zomaar over deze dag heen stappen…
De plotselinge dood… #2
Afgelopen maandag was nauwelijks te bevatten. Een jong meisje van 22 dat het leven moest laten en zowel de staff als vele cliënten desolaat achterliet, naast alle andere warme mensen om haar heen. Ik draaide daarom in de avond het volgende nummer..
De plotselinge dood…
Het ging al even wat minder. Misschien kwam het door het afscheid in de groep van een een persoon waar ik een fijne klik mee voelde. Misschien kwam het door het afbouwen van mijn medicatie. Misschien kwam het door onrust van mensen in mijn groep, mede ook doordat daarbij een dierbare bij was verloren en/of dat anderen klein geluk hadden bij een geboorte bij een dierbare van hen. Misschien kwam het door beste vrienden met dates, mooie reizen, nieuwe huizen, en alle andere stappen, die zo immens ver weg lijken van mij. Misschien kwam het door een mail van een leidinggevende en hoe ik werd gemist op het werk, door onder andere mijn expertise en hoe goed ik ingevoerd was in alle dossiers..