29 maart blijft altijd bijzonder: De start in Lunteren

Pasen blijft altijd wel een beetje bijzonder. 29 maart al helemaal. Op de dag vandaag precies 2 jaar geleden trok ik mijn jas aan om te vertrekken voor mijn eerste dag in groepstherapie. Om te worden onthaald door een groep. Om een pad te bewandelen naar 36 weken therapie, niet wetend of ik daar beter van zou worden. Het was de dinsdag na Pasen. Ik kon er niet meer onderuit en ik had niet verwacht dat ik dit ooit nodig zou hebben. 9 maanden groepstherapie. 29 maart, de dag dat het allemaal begon..

Read More 29 maart blijft altijd bijzonder: De start in Lunteren

Back on track…

Het is lange tijd geleden dat ik zo’n lange periode had zonder dat ik blogde. Ik had genoeg inspiratie en ideeën, het ontbrak alleen even aan tijd. En het was misschien ook wel juist goed, omdat ik steeds meer (slechte) gewoontes probeer aan te passen en probeer het moeten los te laten en meer juiste keuzes probeer te maken. Bloggen is een hobby en de afgelopen weken wilde ik de tijd net even aan andere dingen besteden..

Read More Back on track…

Lichaamshaat

Ik liep afgelopen maandag mijn verste wandeling ooit. Ik liep 30km. Ik liep maar op mijn hardloopschoenen, want ik heb drie maal meer dan 20km op mijn (berg)wandelschoenen gelopen en drie maal leverde dit blaren op over heel mijn voeten. Vooral op de achterkant van mijn hiel, maar ook onder mijn grote teen, zijkant van voeten en op andere plekken van de voet. Op mijn hardloopschoenen zou het wel moeten lukken. Die schoenen hadden wel geleid tot klachten bij hardlopen, maar met wandelen ging dat meestal toch goed? Maar helaas, 8 blaren waaronder een aantal bloedblaren. Geen enkele schoenen waren geschikt, ik verzandde in mijn vierde crisis. De crisis van lichaamshaat..

Read More Lichaamshaat

Mijn eerste werkweek: Geduldig netwerken..

Wie denkt dat ik dagelijks de trein neem om 6.55 voor drukke werkdagen komt bedrogen uit. Wie denkt dat het lui lekkerland is dat ik goed betaald wordt, maar nog niet veel hoeft te doen komt meer in de buurt. Maar ik schreef al eens in geluk is ongeluk dat wat veel mensen als mazzel zien mij helemaal niet zo ligt. Ik ben niet voor niets net een nieuwe baan begonnen, ik wil aan de slag. Maar het is nog even afwachten, omdat ik voor mijn nieuwe werkgever zelf weinig kan doen, maar steeds interim opdrachten ga doen en de eerste opdracht nog niets is gevonden.

Read More Mijn eerste werkweek: Geduldig netwerken..

Mijn vegetarische week!

Het is deze week de Landelijke week zonder vlees en ik heb besloten om mee te doen! Ik ben er nooit zo van om dingen door de strot van mensen te duwen en misschien zouden we dat ook niet moeten doen met vlees. Door mijn grote netwerk met meer waarde voor duurzaamheid in mijn omgeving heb ik veel geluisterd, gelezen en besproken. De bio-industrie, de verspilling van water, het wetenschappelijke bewijs dat dieren ook voelen. Het bestaat allemaal en ik hoef het niet te herhalen omdat het al is verwoord in dit artikel van de Correspondent. Read More Mijn vegetarische week!

Februari – De balans

Ik vind februari altijd voorbij vliegen in een zucht. Je ademt drie keer in en uit en het is voorbij. Voor mijn gevoel dan. Maar het is zoals de gevoelstemperatuur, het klopt niet helemaal. In werkelijkheid is de maand namelijk maar drie dagen korter dan de langste maanden en dat valt eigenlijk wel mee. En er gebeurde weer een heleboel. Het was mijn laatste werkloze maand, ik nam afscheid van therapie, kortom hoog tijd om de balans op te maken.

Read More Februari – De balans