Ik had lange tijd helemaal geen zin om terug te blikken op de maand juni. Uitgerekend de maand waarin ik zei dat ik het roer om ging gooien, ging het zo ontzettend mis. Meerdere suïcidale uitingen, mijn twitter ging zelfs op slot en ik hoorde van meerdere mensen dat ze vonden dat ik mijn gedrag echt moest aanpassen. Het leidde zelfs tot een brief die ik schreef aan mijn inner circle begin juli. Ik ging er gisteren toch nog maar eens voor zitten. Eens kijken waar het mis was gegaan en of ik er nog iets van kon leren.

De triggers waren verschillend. Iemand in Staphorst die mijn twitter had gezien en dat uitte. Iemand die meer geinteresseerd was in mijn beste vriend na leuk contact via datingsite en ik een gemeenschappelijke foto stuurde. Iemand in de kroeg die vond dat ik te lang keek en zei: “Als je nog een keer kijkt ram ik je hele kanker bek tot gort”. Ach jah, er gebeurde weer genoeg op allerlei gebieden. Mijn stemming was gemiddeld daardoor een 5.3. Met maar liefst 12 dagen een onvoldoende. Het was kortom een negatieve maand.

Ik las hierbij ook weinig. Maar 2 boeken, net iets meer dan 300 pagina’s. Ja, ik bezocht Zweden, had familieweekend en een weekend met Route66 in Vinkeveen. Verder was het de maand van intensieve trainingen voor de vierdaagse. Ik wandelde maar liefst 150km. Dit was op zich wel goed voor mijn psyche. Er waren dus wel degelijk positieve lichtpuntjes. In het signaleringsplan wat ik gisteren schreef staan dan ook bij gedrag dat ik gezond kan inzetten: Wandelen en lezen.

Daarnaast mag ik mijn telefoon echt vaker wegleggen. Wat gebruik ik dat ding in probleemgevallen te vaak. Zo zinloos al die appjes en tweets die ik op het moment dat ik hoog in de spanning zit stuur. Ik moet dat ding gewoon echt wegleggen. Ik mag iemand bellen, maar alle andere uitingen zijn niet goed. Het zorgde in juni er bijvoorbeeld voor dat ik 4 uur en 31 minuten gemiddeld op mijn telefoon zat. En deze per dag gemiddeld 95 keer ontgrendelde. Met alle werkdagen erbij is dat te belachelijk. Dit moet echt anders.

En zo zat ik gisteren mijn gedrag te overzien. Het gedrag van al bijna weer een maand verder, maar waar ik nog veel van kon leren. Op momenten van spanning moet ik wellicht vooraf al goede vrienden inschakelen dat het wel is mis kan gaan. Op die dagen in de avond met mijn inner circle afspreken. Op zulke dagen juist even wandelen, eigen muziek, stukje chocolade, Netflix en sport en relaxed. Mijzelf troosten en lief voor mijzelf zijn. Rust en stabiliteit voor mijzelf vinden. Als mijn omgeving even niet beschikbaar is zelf proberen stabiliteit te zoeken.

Het is begin juli ook niet goed gegaan. Maar er gebeuren dan ook even heel veel moeilijke dingen. Ik ga mijzelf er niet om veroordelen, maar wel heel hard proberen om het in het vervolg wel goed te laten gaan. Hiervoor blijf ik dus reflecteren. En hoewel ik al zo vaak heb geroepen dat ik ga veranderen, en ik ook weet dat ik fouten zal blijven maken, ga ik dit verder weer proberen.

Het slotje op twitter was voor mij iets moeilijks, maar echt een beslissing op het moment dat de spanning super hoog was en waar ik super verstandig aan heb gedaan. Ik kan dus wel rationele beslissingen nemen op hele moeilijke momenten. Met dat in het achterhoofd knok ik door. Ik ben ook weer begonnen aan het afsluiten van mijn dag met het benoemen van enkele positieve punten van mijn dag. Ik houd mijn coping verder bij en probeer mij voor positief gedrag te belonen. In juli heb ik hiervoor wederom een aantal verstandige dingen gedaan waarover jullie nog wel meer horen in mijn blog. Juni was een klote maand. Het eerste half jaar was een stuk moeilijker als gehoopt. Maar ik ben er nog, ik knok door. En met alles wat is gebeurt mag ik daar heel trots op zijn.