Het is de volgende dag in november en nog steeds ben ik verre van fit. Saai weekend zo in november zonder sociale afspraken. Het geeft wel iets meer tijd om weer een stil te staan bij mijn stemming, gedrag en alles wat ik mee maak. Nadat ik dat gisteren al deed voor september is het goed om nu de balans op te maken over oktober. Er ging meer mis dan goed, het is dus echt zaak om daarop te reflecteren, wat ik vandaag doe en waarover ik vandaag deel in deze blog.
Op het vlak van werk ging het goed. Ik heb veel verantwoordelijkheden, werk goed samen, ga conflicten niet uit de weg en hoor regelmatig de waardering daarvoor. Dat doe ik zowel op opdracht als dat ik het hoor voor het bureau waarvoor ik werk. Ik liet daar ook mijn geluid horen bij een overleg over diversiteit en inclusie of op een overleg over de business unit. Nee, betrokkenheid kon mij niet worden verweten en het gaat ook behoorlijk goed. Ik mag daar trots op zijn. Komende week staat ook alweer een gesprek gepland voor een mogelijk nieuwe opdracht.
Met D66 ging ik naar Parijs. Ik bezocht bijzondere plekken als Unesco, OECD, het parlement en de ESA. We gingen uit en ik was sportief. Dat was niet makkelijk, want op sportief gebied ging ook het nodige mis. Ik ging verder in bekkenbodemtherapie en had een bezoek bij de pedicure. Ik ging voor Samen sterk zonder stigma naar het theater naar de uitvoering van UP en ik ontsnapte uit een Escape room in Wageningen. Kortom ik maakte weer het nodige mee.
Stemming
Mijn stemming was echter lager dan op basis dat je van bovenstaand verhaal verwacht. Mijn behandeling van bekkenbodemtherapie nadert zijn einde. We hebben niet veel bereikt. Het heeft eigen geld gekost en de gevolgen voor mijn beleving met seks en sporten zijn groot. En moeilijk uit te leggen. Zie deze blog die ik er ooit over schreef. Het kwam met meerdere triggers soms omhoog. Daarnaast werd ik opnieuw gecanceld door een date en was er een groot gevoel van eenzaamheid doordat ik met sommige vrienden toch wat verder uit elkaar ben gegroeid en/of ze afspraken afzeiden doordat ze ziek waren. Eenzaamheid, gebrek aan liefde, lichamelijke klachten van seks/sporten. De dingen die mij vaak triggeren. 3 dingen waar ik dus meer mee aan de slag moet. Daardoor dus maar een 5.4 voor mijn stemming en meerdere dalen.
Coping in cijfers
Eenzaamheid, gebrek aan liefde, moeilijke lichamelijke klachten met hardlopen en met invloed op seks. Het blijven zulke triggers die ik moeilijk een plek kan geven. Moeilijk om over te praten, gênant, verdrietig. Geen oorzaak, zoveel geprobeerd om te verbeteren. En zo vaak om je heen grapjes horen, leuke ervaringen horen en zelf dat dat gevoel alleen maar wordt vergroot. Nee, voor bevestiging vragen, omgaan teleurstelling, blij zijn voor de ander, niet op mijzelf betrekken en normaal om hulp vragen kon ik mijzelf geen voldoende geven. Allemaal balanceerde ze tussen de 5.0 en 5.5. Begrijpelijk door de triggers en het feit dat ik er zo moeilijk over kan praten.
Telefoongedrag
Ook mijn telefoon gebruikte ik ervoor. Ik ging toch op grindr, gayromeo en allerlei andere foute gayapps om daar bevestiging van jongens te zoeken. Het zijn vooral apps voor makkelijke seks. Misschien wel een verlangen van mij, maar onmogelijk met mijn klachten. Het was een soort zelfpijniging. Inmiddels in november alle apps verwijderd en zal ik de moeilijke dingen moeten ondergaan en verdragen. Wellicht dat het ook record van 290 minuten gemiddeld op telefoon dan ook omlaag kan. Meer dan 100 ontgrendelingen per dag was ook te veel, maar viel ook te verklaren door veel foto’s te maken in Parijs.
Overige coping ging opnieuw niet
Het zal jullie niet verbazen dat ik qua sexting de slechtste maand had. Op 19 dagen had ik slechte coping. Ik was weer vaak calimero met jaloezie naar vrienden en kennissen. Af en toe overwon ik wel moeilijke dingen en at ik met vrienden en ging ik naar een surprise party. Maar op zoveel dingen voelde ik jaloezie en verdriet. Het een gezonde plek geven was moeilijk.
Pijnlijke conclusie
September was mooi, Oktober was weer ruk. Er is nog weinig lijn dit jaar verder in te ontdekken. Stabiliteit en basis ben ik naar op zoek. Een balans die nog moeilijk te vinden is. Al zijn de triggers die ik in deze blog benoem wel duidelijk en het vaakst de aanleiding voor een nieuwe crisis. Ik zal dus iets moeten vinden om om te gaan met eenzaamheid of dat op te lossen. Dat geldt nog meer voor mijn seksklachten, die ik nu al eens heb besproken met een bekkenbodemtherapeut, seksuoloog en huisarts. Het lijkt accepteren te moeten zijn. Dat is verdrietig, maar hoeft niet te zorgen voor een nieuwe crisis. Die balans zoek ik vanaf november. Afspreken met vrienden, goed voor mijzelf zorgen en niet te veel de confrontatie met gays opzoeken die alleen maar die top/bottom vragen stellen. Daardoor ook even alle datingapps verwijderen en de bevestiging elders zoeken.
Moeite met seks, dat is gewoon een groot issue in mijn leven, waardoor ik het hierin blijf benoemen. Ik weet ook dat er nog veel meer is daarnaast. Tijd om dat meer op te zoeken en de mensen die toch teruggrijpen op die trigger meer los te laten. Het is niet nieuw, maar wel vandaag voor het eerst dat ik niet anders kan dan het accepteren, de triggers niet meer op te zoeken en lief voor mijzelf zijn. Helpen jullie daarbij?