En daar is op de late zondagavond toch nog een keer mijn afsluiting van de week! Ik vertelde jullie vorige week al, toen het concept zijn herintrede deed, dat ik had gehoord van mijn leidinggevende dat ze mijn psychische klachten nu erg merkte. Daarnaast vertelde ik over spook verhalen over mensen in loondienst, onnauwkeurige medicijnhuishouding van mijn dokter, Homoseksuele asielzoekers en opvang en over bedankjes na cadeautjes voor collega’s die afscheid namen. Deze week stonden mijn oren opnieuw wagenwijd open, hierbij de belangrijkste dingen die hoorde..
De 5 redenen waarom ik december haat..
Hoewel voor veel mensen op dit moment pakjesavond begint, al begonnen is of zo meteen zal beginnen, zit ik even alleen in mijn huisje. Heel mijn omgeving heeft vast allemaal leuke plannen, maar voor mij is het een avond als zo velen. Gelukkig dat het voetbal gewoon doorgaat. Nog maar 4 weken en dan is het 2 januari en heb ik bij mij thuis mijn beste vrienden over de vloer voor een nieuwjaarsborrel. Tot die tijd in de overlevingsmodus. Hier een zure blog met de redenen waarom ik de komende weken zo haat…
Coming out
Shit! Morgen een Engels een s.o. Rustig zat ik achter een boek Engels mijn woordjes te leren. Ik stond helemaal niet zo goed voor Engels. Wiskunde was meer een vak voor me, nee een talenknobbel had ik bepaald niet. Een 4.7 vorige week nog voor mijn Frans luistertoets. Veel te moeilijk al die toetsen wat je op vaardigheid moest kunnen, maar waar ik zoals gewoonlijk geen talent voor had. Maar nu deze Engels woordjes stampen zou toch moeten lukken. Allemaal papiertjes gemaakt met op de voorkant het Engelse woordje en op de achterkant het Nederlandse. Het was 21.28 uur. Opeens werd ik geroepen: “THOMAS!, kan je even naar beneden komen?”….
Vergelijken
“Ik heb het gevoel dat mijn omgeving alleen maar bezig is met nieuwe banen, nieuwe relaties, buitenland stages en epische vakanties van volgend jaar.” Een uitspraak die je dikwijls hebt kunnen lezen op mijn blog. Het is duidelijk; ik vergelijk mijzelf veel te veel tot anderen. En ik vergelijk mijn problematiek ook graag met dat van anderen…
Deze week hoorde ik dat….. #10
Mijn vaste afsluiting van mijn (blog)week, deze week hoorde ik dat.. is weer terug! Het is alweer maanden geleden dat ik dit deed, maar ja ik blijf nou eenmaal vooral impulsief bloggen en de afgelopen weken was er genoeg over andere dingen te bloggen. Maar ter samenvatting van mijn week is het wel weer de bedoeling dat dit onderdeel natuurlijk terugkomt. Hopelijk kan ik die discipline, afspraak met mijzelf weer in het vervolg behouden. Maar bij deze dus weer een blog over wat ik afgelopen week (weken) allemaal hoorde..
5 opmerkingen die mijn woensdag tot een living hell maakte
Het gaat niet bepaald goed met mij deze week. Het zijn die zelfde indicatoren die ik al eens eerder aangaf. Niet op tijd op werk kunnen komen, totaal geen motivatie hebben om productief te zijn, ziekelijk met telefoon in de hand om aandacht vragen en alles als een Mount Everest zien. Heel even kon ik er gisteren door een borrel en uitje op een boot eraan ontsnappen, maar ik wist ook wel dat dat dat voor heel even was, en dat de ellende vannacht en vandaag wel weer terug zou zijn. De verschrikkelijke woensdag ligt al wel weer even achter mij, de volgende opmerkingen/gebeurtenissen zorgen ervoor dat het voor mijn gevoel een living hell werd:
Read More 5 opmerkingen die mijn woensdag tot een living hell maakte
De Keuze: Beren
Maandag hakte ik de knoop al min of meer door en gisteren deelde ik het mede tegen mijn therapeute. Na behoorlijk wat gesprekken met vrienden hierover, moest ik het toegeven, ik moest mijn angsten aangaan: ik heb gekozen voor Lunteren. En zo werd er gevraagd of ik opgelucht was met mijn keuze. Ooh, ja opluchting, die emotie die ik niet kende, en ook gisteren en vandaag totaal niet landde.
De keuze: Lunteren of Venlo?
Ik nam voor het eerst de keuze om naar de studentenpsycholoog te gaan zo’n zes jaar terug. Ik werd toen doorverwezen en nam de keuze om in eerstelijns therapie te gaan daarna, ik had zo’n 12 sessies. Daarna liet ik het een aantal jaren op zijn beloop. Tot ik begin 2014 opnieuw naar de huisarts stapte. Eerst ging ik voor een aantal sessies naar de praktijkondersteuner, toen ruim een half jaar later begon ik met individuele schematherapie. Na een half jaar nam ik de keuze voor antidepressiva en hierna liep de therapie nog een half jaar verder. Het was niet genoeg; nu koos ik 2 maanden terug voor dagbehandeling. En de knoop doorhakken voor waar moet vandaag gebeuren..
Terugval
Ik voelde het woensdag insluipen. Het gevoel tijdens de musical. Ook al was mijn blog overwegend negatief de afgelopen weken, ik merkte een duidelijk verschil met sinds woensdag, toen het nog negatiever werd. Misschien kwam het door de eenzaamheid die daar opeens was. Misschien kwam het doordat de optie van dagbehandeling nu zo concreet en eng dichtbij kwam. Misschien kwam het door mijn maagkrampen die opnieuw erger opspeelde. Maar misschien was er ook gewoon geen oorzaak, maar was die nare moeheid, somberheid, de zin niet meer inzien, opeens weer daar.. Read More Terugval
Ik hoor er volgens mij niet helemaal bij….
Gisteravond ging ik naar de musical: “Priscilla, queen of the dessert” in Carré. Het zou fijne afleiding moeten worden in een zware week met tweemaal therapie en morgenochtend om 8.00 bij de huisarts om verder te praten over mijn medicatie en om de doorverwijzing te regelen die ik nodig heb voor mijn vervolgbehandeling. Tussendoor nog enkele confronterende telefoontjes, en behoudens gisteren zat ik elke avond alleen op de bank. Nee, het leek begin van de week wel goed te gaan, maar toch ging het gisteren helemaal mis, iedereen was hysterisch om mij heen, maar ik hoor er volgens mij niet helemaal bij…