Deze blog gaat niet over het gebrek aan inspiratie om te bloggen. Ik wil nog zoveel delen over sessies, over hoe mijn evaluaties gingen, over waar ik tegen aanloop, over mijn kleine momenten van trots, over iedere dag die zo heftig kan zijn, over de regeltjes, over fijne en minder fijne therapeuten, over de voordelen en nadelen van dagklinisch zijn, over hulp inschakelen, over (zelf)stigma, of gewoon een brede update over hoe het met mij gaat.. mijn laatste update dateert echter alweer van een maand terug..
Tag: openheid
Update: De eerste maand in dagklinische therapie
Het was gisteren 29 april. Exact een maand na de start van mijn therapie. 4,5 week heb ik het inmiddels doorlopen. En wat is er veel gebeurd! Mensen die plotsklaps stopte, heftige paniekaanvallen, emmers met tranen, dissociatie, confrontaties, conflicten, spanning, gesprekken, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Aan de ene kant lijkt het al 3 jaar te duren met alles wat is gebeurd, aan de andere kant is de tijd ook weer ongelofelijk snel voorbij gegaan…
Blog ik weer?…
Ruim 2,5 week geleden startte ik de Themaweek over mijn eerste week in Lunteren. Vol spanning ging ik het avontuur/ de uitdaging aan, om eindelijk meer vertrouwen in mijzelf te creeren, om een relatie en seks/intimiteit minder moeilijk te vinden, om het verleden makkelijker los te laten en achter mij te laten en zowel met collega’s, vrienden en familie makkelijker door een deur te kunnen en vertrouwen te hebben in mijn kwaliteiten en voldoende discipline voor op het werk…
Het afscheid van mijn werk
Mijn mailbox is echt helemaal leeg. Mijn actielijstje is afgerond of de taken zijn gedelegeerd. Mijn stukken zijn de papierbak in gegooid. Mijn kluisje is leeg gemaakt. Mijn email is ingesteld als afwezig en mijn Iphone 6, kluissleutjes en badge zijn ingeleverd. Er zit niets anders meer op, maar aan werken in 2016 is een einde gekomen..
#200: Het geheim achter dieleven
Mijn 200e post! En deze gaat absoluut niet over waarom dieleven zo succesvol is, zoals de titel misschien suggereert, maar wat echt wel mee valt. Bovendien siert bescheidenheid mij echt beter, en heb ik ook voldoende criticasters, dus nee, ik ga hier niet roepen hoe geweldig mijn blog nou is en wat het geheim daarachter is. Het gaat echter wel over de onthulling van waar de naam nou vandaan komt. Dat is namelijk de meest gestelde vraag naar aanleiding van de 200 berichten..
Mail mbt persoonlijke situatie: 25 maart (goede vrijdag) mijn laatste werkdag
Het was vandaag de dag dat ik afscheid nam van mijn therapeute in Nijmegen (komt morgen een blog over). En dat ik voor tweede paasdag een inloopmomentje thuis organiseerde, omdat dat de laatste dag voor mijn traject in Lunteren is en dus zo’n beetje de laatste vrije doordeweeksedag tot ergens in december (oke Hemelvaartsdag en Pinksteren daargelaten). Ik heb maar even wat vrienden uitgenodigd om daarmee mijn dag door te brengen. En volgende week is dus het afscheid op mijn werk, mijn laatste werkdag; ik stuurde dus vandaag maar weer eens een mailtje
Read More Mail mbt persoonlijke situatie: 25 maart (goede vrijdag) mijn laatste werkdag
De eerste hele dag in Noord-Korea, uuh Lunteren….
Ik weet niet of ik nou vandaag in Lunteren of Noord-Korea ben geweest. Ik zeg het even gekscherend, maar het voelt ergens wel zo, en ik weet ook niet of ik vertrouwen heb in mijn behandeling die ik na pasen op 29 maart start. In de week dat ik al vier avonden bezet heb staan, en ik vandaag merk hoeveel mij zo’n dag ongelofelijk kan slopen.
Internationale Vrouwendag – Is dat nog nodig??
Het is vandaag Internationale vrouwendag, en daarbij roept iedereen overal weer op of het nog wel nodig is. Ik hoor geluiden dat het vooral nog noodzakelijk zou zijn voor Derde Wereldlanden waarin vrouwen nog erg onderdrukt worden. Ik ben van mening dat het hier in Nederland ook nog een groot thema zou moeten zijn. Het glazen plafond, de geaccepteerde tinten seksisme van mannen, de onvoorstelbare cijfers rondom seksueel geweld en de te weinig erkenning van hun kwaliteiten. Ja, vandaag ben ik feminist..
Handtekening Behandel-overeenkomst
“Wat heb ik zojuist getekend?” , het raast nog steeds door mijn hoofd. Het was een handtekening onder het behandelplan-overeenkomst van mijn traject in Lunteren. Waar meer van mijn leeftijdsgenoten momenteel hun koopcontracten, hypotheken, samenlevingscontracten of contracten op het werk tekenen, tekende ik vandaag mijn behandelplan. Natuurlijk deden nog veel meer mensen die jonger, even oud of ouder zijn dat, maar toch had ik min of meer het gevoel dat ik mijn euthanasieverklaring of doodsvonnis tekende..
Valentijnsdag
Heb je als single net de feestdagen overleefd en vaar je weer wel, is het commerciële feestje Valentijnsdag er alweer. Ik geloof niet in “Happy” single, en ik vind deze dag dan ook verschrikkelijk. Overal waar je gaat zie je stelletjes, om het de singles nog maar eens lekker in de ogen te wrijven hoe fijn de liefde is. Ik hoorde vandaag een betoog over waarom we dit feest wel moeten vieren, omdat het afkomstig is van een Griekse god. Het lijkt mij een niet zo’n heel goed argument, want dan kunnen we nog wel veel meer Griekse feestdagen overnemen…