Ik ben vandaag even heel boos. Boos, verdrietig en ik heb eigenlijk een heel wanhopig gevoel. Ik weet het gewoon even niet meer. Tegenslag op tegenslag op tegenslag. Ik weet dat ik daarmee volgens sommige mensen te veel in de slachtofferrol blijf hangen. Dat deze blog waarschijnlijk ook onwijs narcistisch, egoïstisch, vol zelfmedelijden is en vol met alleen maar negatieve uitingen die mij niet helpen. Maar de maat is even compleet vol. Ik zie het licht niet meer en de tijd, energie en geld voor oplossingen zijn niet voorhanden. Het is op. Ik heb zoveel in mijzelf geïnvesteerd en het loont gewoon niet.
Tag: seks
Gayting #5: Dat gaan we anders doen..
Sinds ik met deze rubriek ben begonnen weet ik niet eens meer hoe ik liefde moet schrijven. Er is geen enkele vorm van liefde, intimiteit geweest sinds de start van het schrijven over mijn gay liefdesleven*. Geen streling, geen date, geen zoen. Nee, zelfs geen platte seks. Net nadat ik ieder jaar al dacht dat het niet erger kon werd het toch nog een erger jaar. En dat terwijl je omgeving gaat samenwonen, trouwt of kinderen gaat krijgen. De pijn is in deze dagen rondom kerst en oud en nieuw heel erg voelbaar. Dit moet dus anders..
Gayting #4: De pijn van liefde, seks en relaties
Ik heb de afgelopen jaren in therapie geleerd om meer van mijzelf te houden. Om te zien dat ik ondanks een bochel, “moeilijke” persoonlijkheid en geen perfect lijf, dat ik de moeite waard ben. Dat ik iemand voldoende kan bieden. Dat ik er mag zijn. Met humor, zorgzaamheid, attentheid, belangstelling, openheid en in uiterlijk nog best een “cute” factor. Het is daarom misschien wel dat ik nu extra de pijn voel van het uitblijven van liefde, seks of relaties..
De therapeute is nog niet van mij af…
Het zou vandaag de laatste keer zijn dat ik en mijn huidige therapeute zouden afspreken, ik zou worden overgedragen aan Lunteren. Ik wist echter ook dat er zoveel was gebeurd afgelopen week, dat de kans klein was dat ze mij vaarwel zou zeggen en succes zou wensen in Lunteren. En zo plof ik nu net thuis op een stoel achter mijn laptop om mijn hoofd weer eens leeg te schrijven. Mijn god, wat heb ik net allemaal genoemd bij mijn therapeute en wat heet dit voor verdere gevolgen? Ik weet niet of ik opgelucht moet zijn of dat ik mij weer eens dingen in het hoofd heb gehaald die er niet zijn. Ik weet wel dat ik toe ben aan rustiger vaarwater, terwijl mijn hoofd en agenda net een nieuwe orkaan hebben uitgeroepen.