tommie345, auteur op Die leven

Afwijzing

Ik ken afwijzing best goed. Ik kreeg het van mijn ouders op mijn coming out. Ik kreeg het van mijn scriptiebegeleider bij mijn afstuderen. Van de examinatoren bij mijn afrijden. Op het coördinator willen worden van het voorlichtingsteam. Op wedstrijdsecretaris willen worden bij mijn tafeltennisvereniging. Op de eerste sollicitatie voor in het bestuur van de homojongerenorganisatie. Van leuke jongens als ik ze op date vroeg. En vele afwijzingen na mijn afstuderen op solliciteren op mijn eerste baan. Ik ging toen maar aan de slag op een werkervaringsplek. 500 euro in de maand, aangevuld tot het bijstandsniveau van 720 euro. Ja, dat is wat je als net afgestudeerde krijgt als je in de bijstand zit (in 2014). Ondanks deze master of afwijzing, heb ik er nooit echt goed mee om leren gaan..

Openheid in sollicitaties

Posted by: tommie345 Posted on: 26 juni 2017 hoop , openheid , trots , werk

Ik heb vorige week mijn eerste twee sollicitatiebrieven de deur uit gedaan. 10 september loopt mijn huidige contract af en deze zal niet verlengd worden. Ik wil voorkomen dat ik “in between jobs” kom, dus ben ik maar begonnen met solliciteren. Mijn CV is behoorlijk gevuld door alle besturen en nevenfuncties die ik heb gedaan naast mijn studie. Daarnaast staat er toch een universitaire bachelor en master op mijn CV. Echter staat er ook een gat tussen maart 2016 en januari 2017…

Lachen in therapie

Posted by: tommie345 Posted on: 22 juni 2017 blijheid , gevoelens en gedachtes , ontspanning , therapie

Ik had vandaag opnieuw een EMDR-sessie. Het was wederom 34 graden buiten en niet veel kouder in de therapiekamer. Ik stapte met weemoed naar binnen en zag dat het materiaal voor het lampje dat ik moest gaan volgen al werd uitgepakt. Mijn therapeute schonk een glas water voor me in. Ze gaf aan dat we verder zouden gaan met een nieuwe situatie en dat we die hetzelfde zouden doorlopen als de vorige keer gedurende EMDR. Ik zei: “Ooh geen nieuwe wetenschappelijke inzichten dat EMDR nu anders gaat?” Mijn therapeute glimlachte even, en we begonnen de sessie..

Help! Over 3 maanden ben ik werkloos

Posted by: tommie345 Posted on: 15 juni 2017 angst , presteren , teleurstelling , werk

Nog een kleine 3 maanden en dan loopt mijn contract af. Ook het laatste beetje hoop op verlenging van mijn contract verdween deze week. Het is financieel echt niet mogelijk om mij in deze functie te behouden. Mijn leidinggevende baalt er ook van. Ik denk aan alle projecten die ik nu doe en hoe ze dat dan met een kleiner team moeten gaan doen. Maar meer denk ik nog aan de onzekere periode die komen gaat.

Nagenieten

Posted by: tommie345 Posted on: 12 juni 2017 familie , hoop , lichtpuntjes , vakantie

Ik ben net terug van een weekendje weg met mijn familie in Berlijn. Niet ver hiervoor ben ik geweest in Zweden en Antwerpen. Een half jaar terug was ik in Gran Canaria. Je zou zeggen dat ik een onwijze bofkont ben. Dat ik het onwijs goed heb met deze oneindige vakanties en mooie momenten. Ik kan dit moeilijk tegenspreken. Het voelt alleen niet zo. En daarom voel ik mij een onwijs ondankbare lul, en zwalkt dat een beetje mijn negativiteit aan.

Quasimodo

Posted by: tommie345 Posted on: 5 juni 2017 omgaan met , openheid , persoonlijk , teleurstelling

Het was zaterdag de vierde keer dit jaar dat ik werd aangesproken op mijn houding. Een goed bedoelde opmerking van een wat oudere man over dat ik zo krom, gebogen zat. Ik ging mijn verdedigen hoe het kwam. Ik zei dat het niet uitmaakte. Ondertussen was mijn avond vergald. Ik weet van mijn kromme rug. Ik weet van mijn bochel en dat ik haast op Quasimodo lijk. Ik weet dat ik geen mooie rechte rug heb om stijl te dansen. Ik hoef dit alleen niet altijd te horen.

6 maanden uit Lunteren: Brief aan mijzelf

Posted by: tommie345 Posted on: 2 juni 2017 gedachtes en gevoelens , hoop , persoonlijk , therapie

Lieve Thomas,

Precies 6 maanden geleden nam je afscheid. Afscheid van een warme groep die je erop wees dat je de moeite waard bent. Een groep waarin je leerde om hulp te vragen, ruimte voor jezelf te nemen of om beter voor jezelf te zorgen. Dat nee zeggen was toegestaan. Dat je er mocht zijn zoals je was. Dat je humor hebt, attent bent, over een vorm van intelligentie beschikt en daarnaast sportief en lief bent en doorzettingsvermogen hebt.

Mijn eerste EMDR …

Posted by: tommie345 Posted on: 30 mei 2017 angst , openheid , persoonlijk , therapie

Daar ging ik dan. Na twee nachten van 4 uur slaap en een plaknacht waarin het niet van bijslapen kwam. Daar ging ik dan. Na een zwaar vermoeiend weekend. Daar ging ik dan. Met 32 graden buiten op weg naar mijn therapeute. Daar ging ik dan. De deur binnen van mijn therapeute en de bloedhete wachtkamer in. Daar ging ik dan. Wachten, wachten, wachten, omdat mijn therapeute van alles moest klaarzetten voor mijn eerste EMDR (link voor uitleg over wat het is). Daar ging ik dan. Zitten op de stoel en weten dat er een hele zware sessie ging beginnen.

Mijn vakantie voorbijgevlogen

Posted by: tommie345 Posted on: 29 mei 2017 dysthymie , vakantie , Verschillende kanten , vrienden

Ik was 12 dagen terug erg toe aan vakantie. Ik had 5 projecten op werk waarin ik vast liep. Ik had sinds mijn terugkomst op werk halverwege januari nog geen extra vrije dag opgenomen. En zo stelde ik een afwezigheidsmail in en zette ik mijn voicemail op standje vakantie. Ik mocht eindelijk weer even gas terugnemen en op vakantie. Ik was er echt aan toe. Ik had een bruiloft, een halve marathon in Goteborg en een uitje in Antwerpen en tussendoor ook nog wat plannen met vrienden. De vakantie is voorbijgevlogen..

Therapie: Hoe nu verder?

Posted by: tommie345 Posted on: 25 mei 2017 dysthymie , openheid , therapie , zelfacceptatie

Het is bijna 6 maanden nadat mijn traject is afgerond in Lunteren. Ik ben inmiddels alweer 4 maanden terug bij mijn therapeute die ik ook voor Lunteren had. We zijn aan de slag gegaan met verschillende doelen. Ik wilde beter leren omgaan met teleurstellingen. Ik wilde dingen minder op mijzelf betrekken en gewoon blij kunnen zijn voor de ander. Ik wilde directer hulp durven vragen, zonder cynisme/verwijten te maken. De status van deze vier doelen: still work in progress.. Read More Therapie: Hoe nu verder?