Ik werd deze maand wakker in een hotel in Barcelona met een zwembad op het dakterras. Wat was het daar heerlijk vertoeven met oud vrienden van mijn Route66 jaren (D66 talentontwikkelingsprogramma) en met een prachtige omgeving. Het was een geniaal idee om vanuit daar door te gaan naar het prachtige Zwitserland. Dat allemaal in de maand met start van nieuwe baan en mijn eerste hele marathon in Rotterdam. Heel veel moois op het programma dus.
Read More Oktober 2021: De balans
Na de vierdaagse hoorde ik vaak hoe knap het wel niet was dat ik het alleen had gelopen. Ik hoorde het gniffelend aan. Het was toch niet meer dan normaal? Ik ging toch ook alleen op vakantie, alleen naar de bioscoop en alleen shoppen. Tegelijkertijd kwam bij mij de vraag of dit uit noodzaak was of juist knap van mijzelf. Ik zie het als een mix van beiden…
Read More Alleen dingen ondernemen
Al sinds ik 100 dagen geleden de eerste aankondigingen zag voor deze dag begon ik alweer zenuwachtig te worden. Begrijp mij niet verkeerd; ik mag mij zegenen met een hele lieve familie waarmee ik kerst mag vieren, maar de feestdagen zijn bepaald niet mijn hoogtepunt van het jaar. Pijnlijke herinneringen, single zijn, dysthyme gedachtes en gevoelens, vrienden die het toch allemaal met familie of hun geliefde vieren. Nee, natuurlijk ga ik het beste van maken, maar er zijn dingen waar ik veel liever naar aftel. Hieronder een overzichtje..
Ik zit nog in de trein naar Berlijn terwijl ik deze blog typ. Ik heb zojuist twee sollicitatiebrieven getypt en vanavond als ik aan ben gekomen in Berlijn kunnen die eindelijk verstuurd worden. Ik hoopte dat dat onderweg kon, maar helaas is de wifi in de trein in Duitsland even bedroevend als in Nederland. Desalniettemin kunnen ze zo de deur uit en wacht op mij een lekker weekendje Berlijn. En of dat niet genoeg is het volgende week ook alweer de vierdaagse(feesten) in Nijmegen. En ik hoef pas weer te werken op dinsdag 25 juli! Hallo wereld..
Op sommige momenten voel ik mij nog best labiel en denk ik dat ik de wereld helemaal niet aankan. EMDR was vorige week erg zwaar en zorgde voor intense momenten van zelfhaat. Desalniettemin kroop ik ook daar weer uit en mag ik eigenlijk helemaal niet klagen. In een feedbacksessie met mijn team op het werk kreeg ik erg fijne feedback waar ik wat mee kon en kreeg ik ook een aantal hele mooie complimenten. Ik voelde mij even heel erg gewaardeerd en van waarde.
Afgelopen maandag kreeg ik ook een erg onverwacht fijn telefoontje. Ik werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek waarvoor ik eigenlijk al was afgewezen. Ze wilde toch nog erg een gesprek met mij. Dit stond gepland voor morgen, ware het niet dat ik dan dus nog in Berlijn zit. Dit was echter geen probleem, het gesprek werd verplaatst naar dinsdag 15 augustus, in verband met de vakantie van de 3 mensen waarmee het sollicitatiegesprek is. Ja, met maar liefst 3 mensen. Maar het is toch tof dat ik nog terug gebeld ben en nu heb ik in ieder geval ook nog ruim de tijd om voor te bereiden.
In de projecten op het werk zat er de afgelopen weken ook opeens progressie in. Ik maakte meters, toonde veel assertiviteit naar collega’s en kreeg zo dingen voor elkaar. Dit vond mijn leidinggevende gisteren ook en daardoor gaf ze aan dat ze toch nog alles op alles ging zetten om mij in ieder geval tot eind 2017 te laten blijven. Ze zei dat ze zo tevreden was en dat het heel goed ging, dus dat ze dit gewoon nog echt moest proberen. Ik voelde even een momentje van trots. Op het gebied van werk kan ik dus even zeggen: Hallo wereld. Het gaat lekker!
Daarnaast heb ik recentelijk een leuke date gehad. Vanwege mijn zelfbeeld en alles heb ik dates eigenlijk heel lang vermeden, maar deze date was dus heel erg leuk. Er komt waarschijnlijk wel een tweede date en zo niet, dan heb ik wel meer vertrouwen in het feit dat ik ook met andere jongens op date durf. Hij was geloof ik nog zenuwachtiger als ik was en het was verder gewoon heel gezellig. Kortom, op het gebied van liefde durf ik eens dingen en kan ik zeggen: Hallo wereld!
Ook op gebied van mijn vrienden gaat het eigenlijk goed. Soms ben ik nog eenzaam, maar dit weekend ben ik met één van mijn beste bro’s in Berlijn. Vorige week was ik in Amsterdam bij een goede bro en komende week zal ik met andere bro’s weer de vierdaagse vieren. Tussendoor was ik ook nog gezellig shoppen met een goede bro en kwam een vriendin ook gezellig eten. En in de komende weken staan er nog uitjes als de GayPride op de planning. Ik mag helemaal niet klagen over mijn sociale leven. Kortom, hallo lieve toffe vrienden, Hallo wereld!
En zo gaat het ook best redelijk met hardlopen, mijn dakterras, het huishouden, ontspannen, mijn familie en andere activiteiten. Ik was laatst in de Tweede Kamer bij d66 en hier sprak ik gewoon nieuwe mensen aan en kon ik een beetje netwerken. Daarnaast ga ik tegenwoordig met collega’s naar raadsvergaderingen in Nijmegen en is dit ook heel leuk, leerzaam en gezellig. Kortom, ik durf mijzelf best een leuke, lieve jongen te noemen. Ik mag er zijn. Hallo wereld!
Ik ben net terug van een weekendje weg met mijn familie in Berlijn. Niet ver hiervoor ben ik geweest in Zweden en Antwerpen. Een half jaar terug was ik in Gran Canaria. Je zou zeggen dat ik een onwijze bofkont ben. Dat ik het onwijs goed heb met deze oneindige vakanties en mooie momenten. Ik kan dit moeilijk tegenspreken. Het voelt alleen niet zo. En daarom voel ik mij een onwijs ondankbare lul, en zwalkt dat een beetje mijn negativiteit aan.
Ik was 12 dagen terug erg toe aan vakantie. Ik had 5 projecten op werk waarin ik vast liep. Ik had sinds mijn terugkomst op werk halverwege januari nog geen extra vrije dag opgenomen. En zo stelde ik een afwezigheidsmail in en zette ik mijn voicemail op standje vakantie. Ik mocht eindelijk weer even gas terugnemen en op vakantie. Ik was er echt aan toe. Ik had een bruiloft, een halve marathon in Goteborg en een uitje in Antwerpen en tussendoor ook nog wat plannen met vrienden. De vakantie is voorbijgevlogen..
Het is nog steeds best onwerkelijk dat mijn eerste week zonder de groep er alweer ruimschoots op zit. Ik sprak af met vrienden, ging nog voor 1 dagje terug, kocht nieuwe kleren, liep veel hard, las een boek uit, keek uren naar Netflix en sport en werkte mijn huishouden bij. Al met al een best leuke vrije eerste week die ook weer zo voorbij vloog. Ergens kwamen er wel weer wat negatieve gedachtes terug en was het best moeilijk soms zo op mijzelf. Daarom is het extra lekker dat ik er vanaf morgen echt even tussen uit kan: Het is nog maar 15 uur before take off naar Gran Canaria…
Het is best bizar om te beseffen dat ik alweer 3 maanden af ben van de antidepressiva. Het is best bizar te beseffen dat ik mij nu al vier dagen niet meer in een groep begeef en dat ik op eigen benen sta. Morgen (woensdag) zal ik nog even terug gaan om de modules seksualiteit en gezonde volwassene verder te volgen, wat ook zal gebeuren op de overige woensdagen de rest van het jaar. Op één uitzondering na: volgende week woensdag, dan lig ik namelijk met een cocktail op het strand van Gran Canaria. En op de eerste woensdag van het komende jaar zal ik dan een exit gesprek hebben met mijn hoofdbehandelaar in Lunteren, waarna ik het hoofdstuk Lunteren volledig afsluit.
Ik wist dat ik het dit weekend best moeilijk zou gaan hebben. Mijn vakantie is voorbij gevlogen. Een mix van hoogtepunten en dieptepunten. Depressieve momenten, verdubbeling antidepressiva, nieuwe bijwerkingen, alcoholloze feestjes en de brief dat ik naar een psychiater moet voor een keuring of ik wel geschikt ben om te rijden. Maar daarnaast natuurlijk ook een vet festival, het bijwonen van de tour, lieve familie en vrienden, leuke feestjes, de vierdaagse weer beleefd en vooral het ervaren van het hebben van totaal geen verplichtingen.