Hannah had er 13. Eva uit vele hemels boven de zevende een paar. Ik heb de keuze gemaakt. Ik tweette dit gisteravond nadat er iets triggerends gebeurde in de liefdessfeer. Het zorgde voor veel zorgen online. Sorry. Het gevoel is gewoon zo sterk: het is genoeg. Ik kan niet meer en wel hierom:

1. Deze blog schrijven midden in de nacht en ochtend op werk omdat ik het niet meer weet

2. Heel erg last van schimmels waardoor ik ook met deo op heel erg stink en dat constant hoor

3. Huisarts die dit niet herkend en denkt dat psychisch is

4. Therapeut die mij ook niet verder kan helpen, maar mij wel al 2 weken laat wachten op bij wie ik nu wel terecht kan

5. Door die schimmels vieze smaak in mond, zweten en veel vage klachten

6. Dat therapeut ook denkt dat dit allemaal psychisch is en ik dat ik maar bij haptotherapie moet zijn hiervoor

7. Na 4 jaar therapie nog iedere dag dood willen

8. Rijbewijs dat nooit lukte na 80 lessen en 5000 euro en minimaal 1x in de week de vraag of opmerking van 30 en geen rijbewijs? Frappant.

9. Altijd met seks binnen 10 seconde klaarkomen

10. Darmklachten met krampen, steken en bloed en slijm bij ontlasting

11. Vaak aambeien en jeuk rond anus

12. Na Lunteren niet in staat om positiever met tegenslagen om te gaan.

13. Iedereen maakt zich alleen maar zorgen om mij. Er niet meer zijn lost dat op.

14. Niemand heeft echt in directe omgeving in de gaten hoe slecht het gaat en iedereen houdt zich afzijdig

15. Dat jongens nooit echt geïnteresseerd in mij zijn

16. Vanavond nog een jongen nadat we leuk contact hadden, best lang gesproken en dat die na paar dagen contact vroeg om meer foto’s en dat ik er 1 stuurde met mij en een vriend en dat die alleen nog maar geïnteresseerd was in die vriend erna. Terwijl die hetero is.

17. Dat dit precies ook gebeurde op de laatste gay feestjes waar ik was met deze hetero vriend erbij. Bij mij vragen naar hem en niemand die op mij afstapte.

18. Niet weten hoe ik daarmee moet omgaan naar beste bro toe. Hij kan er niets aan doen maar ik vind dat heel erg ingewikkeld en het leidt tot afgunst als hij wel weer iemand versiert

19. Nooit op iemand durven afstappen met uitgaan

20. Niet kunnen herinneren wanneer iemand zei ik vind je leuk

21. Vrienden die steeds drukker zijn door werk, liefde, gezin, familie en daardoor geen tijd meer voor mij hebben

22. Goede vrienden die al afscheid van mij hebben genomen door mij de afgelopen jaren keihard te laten vallen door mijn psychische klachten

23. Last van knieschijf en weten dat vierdaagse toch ook niets wordt en weten dat ik dan uitval, mijn beste bro hem wel uitloopt en dat het dan weer zoveel haat en afgunst wordt. De kans hierop is bijna 100%, omdat dit tussen hem en mij al zo vaak zo is gegaan. Niet rationeel, wel in mijn hoofd.

24. Hardloopblessure al 8 maanden en daardoor grootste hobby niet kunnen uitoefenen

25. Met tafeltennis altijd de loser geweest te zijn en zoveel andere mensen te hebben gezien die altijd beter dan je zijn geworden

26. Met racefietsen vaak last van aambeien en ander zadelleed te krijgen en vaak te weinig tijd om te fietsen

27. De vermoeidheid die al partte speelt na halve dag werken

28. De productiviteit die niet lukt op werk.

29. Stress op werk en veel deadlines niet halen

30. Dat bij Houten en Staphorst ze er snel achter gaan komen dat ik te weinig uitvoer en niets waard ben

31. De druk van BMC en daar naast 36 uur werk ook nog van alles voor moeten en dat niet aankunnen

32. De vele reistijd zonder auto en zelfs twee dagen per week bij zus slapen omdat het anders niet bereikbaar is met het OV

33. De zelfhaat die ik op werk constant voel.

34. De band met mijn ouders die al genoeg eigen problemen hebben en die ik meer leed niet kan aandoen

35. De coming out en moeite met homoseksualiteit bij mijn vader

36. Mijn zus die in alles veel succesvoller is en waar ook altijd aan is gerefereerd

37. De afgunst die ik voel richting zus en daar niet mee kan omgaan en wat ook niet geaccepteerd is. Groot huis, zwanger, topbaan, trouwen etc. Niets van dat alles heb ik.

38. De ruzies thuis die ik mij altijd herinner maar die de rest van het gezin ontkend en dat ik hier niet openlijk over mag praten

39. De ziekte van mijn moeder en onduidelijkheid wat ze heeft

40. Familieweekend wat er aankomt komend weekend en opnieuw alle tantes en ooms onder ogen moeten komen en dat het nog steeds zo ONGELOFELIJK KUT gaat. Dat ik bij het vorige weekend ook al zo erbij zat en het zo pijnlijk is om opnieuw iedereen onder ogen te moeten komen.

41. Voor vervolg behandeling weer een intake. Weer een heel proces opnieuw moet en dat dat voor de zoveelste keer is en dat ik dat zonder progressie zo ontzettend zat ben.

42. Dat ik voor diëtist op heel streng dieet moet wat ook niet gaat en niet weet hoe / wat ik dan aan mijn darmklachten moet doen.

43. Een mug die mij hele nacht wakker houdt en ik absoluut niet tegen weinig slaap kan en dat weer tot veel meer lichamelijke klachten leidt

44. Mijn kromme rug en dat ik daardoor gewoon echt onaantrekkelijk ben en waarschijnlijk nog heel vaak en veel last van mijn rug ga hebben.

45. Nog steeds niet in staat om te huilen, alleen maar boosheid en dat daar na 8000 sessies ook geen progressie in is

46. 150 euro voor een datingsite te hebben betaald waaruit 1 mislukte date is gekomen en voor de rest heel weinig actie op te vinden is

47. Dat ik na 8 jaar nog steeds niet over mijn ex heen ben maar hij mij absoluut niet meer wilt

48. Homo zijn en de focus daarin op uiterlijk en seks. Mij daarin nooit thuis voelen.

49. Homo zijn en van voetbal houden. Altijd moeten aanhoren in stadion en op andere plekken dat we het in de maatschappij nog gewoon als scheldwoord zien.

50. Homo zijn en altijd maar de top of bottom vraag, Die ik met mijn pds, te snel klaarkomen niet kan beantwoorden.

51. Dat mannen altijd het hebben over met condoom is kut en alles he en ik zelfs met drie condooms om nog binnen 15 seconde klaarkom en dus daarover ook al niet kan meepraten

52. Dat iedereen ook weer denkt dat dit allemaal psychisch is. Terwijl het duidelijk door bekkenbodem komt, door de pds

53. Dat seksuoloog en bekkenbodemtherapeut hier ook niets aan hebben kunnen veranderen

54. Dat iedereen super adviezen heeft wat mij nu gaat helpen. Andere therapeut. Haptotherapie. Drama therapie. Re balancing. Wat voor jou heeft gewerkt hoeft voor mij niet te werken. Echt.

55. Dat iedereen ook maar weer pillen noemt terwijl ik echt betwijfel of die pillen iets bij mij hebben gedaan

56. Dat iedereen zegt maar je kan die dingen toch allemaal proberen. Maar ik probeer al 10 jaar zonder dat het iets doet.

57. Dat je 30 bent en dit nog steeds allemaal moet doormaken en dat je niet inziet waarom dat binnenkort anders zou zijn.

58. Dat de kans groot is dat je als super suïcidaal persoon binnenkort minder moet werken, moet stoppen met je hobby’s bij D66 en alle andere dingen omdat dat psychisch niet past ofzo en dat je daardoor nog liever niet wilt bestaan

59. De financiële tegenvallers die maar blijven komen en dat je niet zo eens veel verdiend. Gisteren die jongen nog die vroeg maar toch wel bruto € … en ik toen NEE moest beantwoorden

60. Dat je muizen in huis lopen en je benedenburen constant lawaai maken maar je huisbaas niets doet aan isolatie.

61. Dat je door al het bovenstaande waarschijnlijk nooit je dromen en ambities niet aankan omdat je zo zowel psychisch als lichamelijk niet aankan

62. Dat heel veel mensen dit allemaal niet als logische redenen zien en ik mij daardoor super onbegrepen voel.

63. Dat ik de zin maar het komt voor jou ook. Het wordt beter al 1001 keer heb gehoord en dat het nooit waar is

64. Dat iedereen dit te veel slachtofferrol vindt en dat ik meer mijn verantwoordelijkheid moet pakken maar dat dat niet lukt en dus onwijs voelt als falen want je doet het jezelf aan etc

65. Dat mijn telefoon sneller leegloopt dan ik klaarkom dus 75% van de tijd zonder mobiel zit

66. De mensen die zeiden Ooh je doet niet aan one night stands. Ooh je wilt geen trio met ons. Blijf je toch lekker alleen met je rechterhand. Die mensen die mij toch allemaal niet begrijpen en waardoor ik de maatschappij en mijn leven zo haat

67. Dat ze op werk hier van nog helemaal niets weten en dat ik echt geen zin in een nieuw proces bij bedrijfsarts, arbo-arts en van alles leg. Of dit ook maar aan 1 collega te moeten vertellen.

68. Dat ik in Staphorst werk in een team waarbij recentelijk iemand een suïcide poging heeft gedaan en mijn hart echt huilt over hoe er daar soms over wordt gesproken.

69. Dat ik er bij BMC een nieuwe bom onder leg en volgend jaar opnieuw mag gaan solliciteren omdat ze hiermee natuurlijk nooit mijn contract gaan verlengen

70. Dat ik genoeg jongens leuk heb gevonden, maar dat het al 8 jaar lang nooit wederzijds is geweest

71. Dat ik uitgaan zo ben gaan haten door alle lust en alles wat boven komt en dat ik daar richting vrienden en alles ook totaal niet mee kan omgaan.

72. Dat iedereen ook zegt hoe kan je verwachten dat iemand van je houdt als je zelf niet van jezelf houdt, maar dat dat de grootste onzin is omdat ik genoeg goede voorbeelden van elders ken

73. Dat Avicii, Joost Zwagerman en vele anderen wel al durfde waar ik al veel te lang te laf voor ben geweest.

74. Lelijke neusharen en opmerkingen daarover, maar dat normaal neus trimmen mij zelfs niet lukt, omdat ik dus schijnbaar helemaal niets kan.

75. Dat iedereen denkt dat ik wel misbruikt moet zijn of een ander trauma als het zolang zo slecht met je gaat, maar dat ik dat allemaal niet heb dus mijn persoonlijkheidsstoornis totaal niet te verklaren is.

76. Dat het echt achterlijk is hoe vaak ik dit jaar nog extreem terugval. Deuren kapot smijten. Sleutels tegen de muur. IK MOET DOOD sturen aan vrienden. Het is meer wekelijks dan maandelijks en totaal geen grip op, als dat mijn omgeving daar geen begrip meer voor kan opbrengen.

77. De groeiende onverschilligheid voor alles in mijn leven en dat het mij toch allemaal niets kan schelen, omdat het niet beter wordt.

78. Ik mij een onwijze aansteller voel als ik zie waar mensen met kanker, ALS, lyme of wat voor ziekte dan ook mee om kunnen gaan en ik met alles in mijn leven niet in staat ben om er op een normale manier mee om te gaan.

79. Dat ik zoveel afwijzing kende en nooit echt werd verkozen. Of het nou als meest ervaren kracht was in de supermarkt, iemand anders veel jonger kreeg de verantwoordelijkheid over de sleutel. Of het nou coördinator wilde worden van voorlichtingsteam, andere mensen met relaties en alles (nee heeft er niets mee te maken, maar zo werkt mijn brein van zij hebben alles en ik nooit iets) kregen voorrang en ik werd afgewezen. Zo ook bij het eerste sollicitatie voor het bestuur van Dito! etc. Zo ging het vrijwel op alle levensgebieden bij mij.

80. Zelfs mijn afstuderen waar ik niet trots op terugkijk met een 6 en een trap na over waarom ik mijn begeleider niet voldoende bedankte en van alles.

81. Dat ik uitgerekend vandaag een stuk terugkrijg op werk waarvan mijn leidinggevende zegt er klopt niets van. De gedachte dat ik helemaal niets kan wordt voor de zoveelste keer bevestigt.

82. Dat ik moe wordt van alle sexting die ik heb gedaan en daarmee in mijn zoektocht naar bevestiging veel te vaak nudes heb gestuurd of andere dingen om mijzelf daar maar een bepaald eigenwaarde uit te halen. Betrapt hierover door mijn ouders op mijn 16e. Op mijn 30e doe ik het nog steeds. Wordt ik er gelukkig van? Nee. Haat ik mijzelf erdoor? Ja. Kan ik het veranderen? Nee.

83. Dat iedereen bij wel een ander nummer in deze lijst denkt waarom deelt hij dit? En waarschijnlijk ook allang bij dit nummer is afgehaakt, omdat ik toch een te hopeloos geval ben.

84. Dat iedereen wil zeggen maar er zijn genoeg mensen die van je houden. Dat ik dat weet, maar dat ik ondanks dat mijn kwaliteit van leven met lichaam, geest en alles erin echt te laag vindt en dat er steeds nieuwe dingen bijkomen waarvan ik nog niet in staat ben om deze een plek te geven.

85. De vele dagen waarin niemand echt oprecht naar je vraagt hoe het met je gaat en dat dat je zo eenzaam maakt en het leven daardoor zo zinloos voelt.

86. Dat je je huishouden, mail, administratie en alle andere dingen naast werk soms zo moeilijk trekt en dat je daar steeds vaker opmerkingen over krijgt van mensen van Thomas je zou dit nog doen, en dit, en dit etc.

87. Zowel tijdens middelbare school als studententijd weinig vrienden te hebben gehad en onwijs eenzaam geweest te zijn. Niemand hebben om samen op vakantie te gaan. Niemand hebben om te stappen met het feest van je studie. Niet voldoende aansluiting te hebben gehad en nog steeds regelmatig dat pijnlijk vinden als je die automatische aanname van anderen hoort over leuke feestjes tijdens studententijd en al die groepjes nog wel eens samen hoort komen. Die aansluiting had ik al nooit.

88. Homo zijn en dus nooit echt kinderen kunnen krijgen, maar die behoefte misschien toch stiekem wel groter hebben dan je wilt toegeven.

89. Dat je met je blog voor openheid zorgt, maar tegelijkertijd dat iedereen die er negatief over doet en je ervoor ook waarschuwt ook wint omdat het al inderdaad ervoor heeft gezorgd dat jongens opeens geen contact meer wilde, een werkgever mij afwees, ik niet werd uitgenodigd op gesprekken etc. en dit zal mijn hele leven mij achtervolgen.

90. Ik nu niet weet wie ik kan bellen / bereiken als ik mij zo kut voel. Mijn beste vriend ligt lastig door alles van gisteravond en verder in leven. Mijn therapeute die onbereikbaar is en waarvoor ik al 2 weken wacht op een bericht. Mijn ouders voelt niet veilig genoeg. En iedereen is voor de rest druk met liefde, gezin, werk, nieuwe woning en allerlei andere dingen. Het voelt zo wanhopig en radeloos en/of niet vertrouwd genoeg.

91. Dat de dood al zoveel mensen is overkomen. Opa’s, oma’s, neefje, tantes, (online) vrienden, therapiegenootjes, partners van goede vriendinnen. Ik kan die moeilijke momenten in mijn leven verder niet meer aan.

92. Dat je altijd talentloos bent geweest. Zowel in tafeltennis, voetbal en alles telde je nooit echt mee en werd er om je niveau gelachen.

93. Dat je ziet van zoveel mensen in Lunteren dat zo zoveel progressie hebben geboekt en jou eigen progressie daarin nog zo ver achter blijft en dat dat heel erg moeilijk is om te accepteren en mee te leren omgaan. Dat je nog te veel in vergelijken zit daarin en dat er heel weinig verbetering in al deze dingen is opgetreden.

94. Dat dit de zoveelste keer is dat ik een masker op heb op werk en het onwijs hard vechten tegen traantjes is. Alleen het jaartal en de werkgever is nu anders. Godverdomme waarom is dit nog steeds zo.

95. Dat je een fiets hebt waar de trapper steeds vanaf valt en dat er aan die reparatie opnieuw geld van je spaarrekening gaat die afgelopen tijd al zo onwijs is ingeslonken

96. Dat wat voor doel je ook stelt, ze altijd niet lukken. Het aantal boeken wat je wilt lezen, niet meer dreigen met zelfmoord, geen sexting meer, geen negatieve uitingen meer online, niet meer zo veel op je telefoon. Alles is mislukt. Ook in kleine stapjes. Ik ben en voel mij zo onwijs mislukt.

97. Dat je helemaal gek wordt van geen auto hebben, maar zowel het geld/energie en tijd missen voor nieuwe rijlessen en dat dat voor zowel werk als met veel andere levensgebieden zo onhandig is en je voortdurend afhankelijk bent van andere mensen.

98. Dat ook therapeut vandaag weer niet opneemt en dat 113 in principe geen behandeling doet als je al elders in de GGZ loopt, en dat je je daardoor super aan je lot overgelaten voelt.

99. Dat nieuwe mensen dit ook weer mee krijgen en dit alleen maar zorgen baart en dat je dat verder ook niet aankan.

100. Dat ik snurk en daarom vaak hatende opmerkingen krijg waar ik ook niet mee om kan gaan en waarvan ze allemaal op het potje komen je mag er niet zijn. En dat dat komend weekend met familieweekend en op zoveel andere weekenden daarna ook weer zo is.

101. Dat deze lijst voor veel mensen zorgt dat ze al helemaal niet meer weten wat ze tegen mij moeten zeggen. Dat ik daarmee letterlijk de Hannah ben geworden uit “13 reasons why” en de Eva uit “Vele hemels boven de zevende”. Veel mensen willen helpen, maar weten niet hoe. En ik, ik weet niet hoe ik het toe moet laten. Hoe ik dan verder moet. Dat ik al zoveel zorgkosten heb gekost. Dat zoveel mensen in mij hebben geïnvesteerd en dat het niet beter is. Dat er een onuitputtende lijst van 101 redenen staat. Wees niet bang, reden 73 is nog steeds waar, ik ben er te laf voor. Maar deze lijst van 101 redenen is er helaas ook en vandaag opnieuw geschreven.