Therapie Archieven - Pagina 2 van 7

Een nuttige Blue Monday

Morgen is het weer Blue Monday. Zogenaamd de meest sombere dag van het gehele jaar. Ik vind het ergens commerciële onzin. Psychische problematiek kan samenhangen met meer donkere dagen en vaak heet het dan een winterdepressie. Echter veel vaker heeft psychische problematiek helemaal niets met de getijde van het jaar te maken. Ik moet zeggen dat ik bij mijzelf er ook niet zo snel een verband in zie. Toch staat de Blue Monday morgen voor mij in het teken van de goede lijn doorzetten en nuttig bezig zijn.. Read More Een nuttige Blue Monday

Lunteren: 1 jaar later.

Posted by: tommie345 Posted on: 2 december 2017 persoonlijk , teleurstelling , therapie , trots

Het is vandaag een jaar nadat ik afscheid nam in Lunteren. Een jaar verder alweer. 6 maanden na mijn vorige brief. Lees in een nieuwe brief wat ik graag tegen mijzelf zou willen zeggen. Noem het narcistisch, noem het zelfingenomen. Ik laat dat los. Ik zie het als een belangrijke boodschap aan mijzelf en de kracht om te kunnen reflecteren op mijzelf.. Read More Lunteren: 1 jaar later.

Huiswerk van specialisten

Posted by: tommie345 Posted on: 17 november 2017 onrust , onzekerheid , Verschillende kanten , zelfacceptatie

Opeens werd ik gisteren na therapie weer overvallen door angst, paniek en onrust. Het was even stabiel gegaan, maar door vreselijke lichamelijke onrust dat zich ook in mijn hoofd nestelde ging het allemaal niet meer. De afwas riep. De was riep. Ik moest veel doen, maar mijn lichaam wilde allemaal niet. Ik verloor de controle over mijzelf en voelde mij alleen, onbegrepen en uitzichtloos. Ik moest van mijzelf nog wel de verplichte oefeningen doen die ik van (specialisten) had meegekregen. Ik besefte dat ook dat te veel was. Het zijn er ook gewoon te veel. Ik raak er haast van in een burnout. Waar moet ik nou weer de hoogste prioriteit aan geven?

Een maand zonder therapie!

Posted by: tommie345 Posted on: 25 oktober 2017 hoop , Persoonlijkheidsstoornis , therapie , trots

Het is vandaag 25 oktober. Dat betekent dat het precies een maand geleden is dat ik therapie had op maandag 25 september. We hadden het in die afspraak over nieuw gedrag, mijn moeilijke periode met afwijzingen en dat we EMDR weer op moesten pakken, omdat ik bij Nieuwsuur nog erg last had van een negatief lichaamsbeeld van alleen maar Quasimodo zien in mijzelf. Opvolging van therapie was nodig en mijn volgende afspraak liet 2,5 week op zich wachten. Mijn therapeute werd echter ziek. Daarna had ze herfstvakantie. En ik zou gebeld worden voor een nieuwe afspraak, maar dat bleef uit. En zo was er een maand zonder therapie..

Calimero

Posted by: tommie345 Posted on: 14 oktober 2017 omgaan met , openheid , vrienden , zelfacceptatie

In therapie zijn we de laatste weken bezig met een mindere kant van mij. We noemen hem in therapie mijn Calimero kant. Hij beschermt mij tegen mijn verdriet, maar echt helpend is die daarbij niet. Het is een kant dat jullie vast van mij herkennen. Een kant die ook nogal hardnekkig is. Het is tijd om de Calimero kant de deur uit te zetten om echt mijn kwetsbare kant te durven laten zien.

Lachen in therapie

Posted by: tommie345 Posted on: 22 juni 2017 blijheid , gevoelens en gedachtes , ontspanning , therapie

Ik had vandaag opnieuw een EMDR-sessie. Het was wederom 34 graden buiten en niet veel kouder in de therapiekamer. Ik stapte met weemoed naar binnen en zag dat het materiaal voor het lampje dat ik moest gaan volgen al werd uitgepakt. Mijn therapeute schonk een glas water voor me in. Ze gaf aan dat we verder zouden gaan met een nieuwe situatie en dat we die hetzelfde zouden doorlopen als de vorige keer gedurende EMDR. Ik zei: “Ooh geen nieuwe wetenschappelijke inzichten dat EMDR nu anders gaat?” Mijn therapeute glimlachte even, en we begonnen de sessie..

Mijn eerste EMDR …

Posted by: tommie345 Posted on: 30 mei 2017 angst , openheid , persoonlijk , therapie

Daar ging ik dan. Na twee nachten van 4 uur slaap en een plaknacht waarin het niet van bijslapen kwam. Daar ging ik dan. Na een zwaar vermoeiend weekend. Daar ging ik dan. Met 32 graden buiten op weg naar mijn therapeute. Daar ging ik dan. De deur binnen van mijn therapeute en de bloedhete wachtkamer in. Daar ging ik dan. Wachten, wachten, wachten, omdat mijn therapeute van alles moest klaarzetten voor mijn eerste EMDR (link voor uitleg over wat het is). Daar ging ik dan. Zitten op de stoel en weten dat er een hele zware sessie ging beginnen.

Therapie: Hoe nu verder?

Posted by: tommie345 Posted on: 25 mei 2017 dysthymie , openheid , therapie , zelfacceptatie

Het is bijna 6 maanden nadat mijn traject is afgerond in Lunteren. Ik ben inmiddels alweer 4 maanden terug bij mijn therapeute die ik ook voor Lunteren had. We zijn aan de slag gegaan met verschillende doelen. Ik wilde beter leren omgaan met teleurstellingen. Ik wilde dingen minder op mijzelf betrekken en gewoon blij kunnen zijn voor de ander. Ik wilde directer hulp durven vragen, zonder cynisme/verwijten te maken. De status van deze vier doelen: still work in progress.. Read More Therapie: Hoe nu verder?

Dagbehandeling: 5 maanden later..

Posted by: tommie345 Posted on: 2 mei 2017 dagbehandeling , hoop , Schematherapie , therapie

Het is vandaag 2 mei en dat betekent 5 maanden later dan 2 december. En 2 december was mijn laatste dag van de dagbehandeling in Lunteren. Het is dus officieel 5 maanden geleden dat ik aan het kleien was, tikkertje speelde, moest smeken om tijd gedurende therapie, ik stipt om 12.35 moest lunchen aan tafel, ik met kaplaarzen aan tuinierde of ik voor het laatst ging met de trein van 7.42. Er is alweer een half jaar voorbij. Hoe kijk ik terug? Wat heb ik vooral geleerd en wat is er blijven liggen?..

Help! Een extra afspraak met mijn therapeute

Posted by: tommie345 Posted on: 21 maart 2017 omgaan met , Schematherapie , therapie , werk

Afgelopen donderdag ging ik weer schoorvoetend naar therapie. Het ging niet bepaald lekker met mij en ik was ook nog gebroken van de verkiezingsnacht. Hiervan was ik ook niet bepaald vrolijk geworden, ondanks winst voor mijn partij D66. Vermoeid deed ik mijn verhaal en was het soms moeilijk om te antwoorden op vragen die terug gingen naar het verleden of die vroegen naar hoe dit in Lunteren aan bod was gekomen. Het ging met name over omgaan met meningsverschillen en de gevoeligheid die ik soms heb ten opzichte van mensen met een compleet andere mening…