Ik vertelde er vorig week natuurlijk over in de uitzending van Nieuwsuur. Ik schreef al eerder een blog over hoe ik tegen het gebruik van antidepressiva aankijk. Precies een jaar terug besloot ik mijn antidepressiva af te bouwen en slikte ik op 5 september 2016 mijn laatste pil. Nu ruim een jaar later kijk ik graag terug en vooruit op hoe dit voor mij is en ook hoe ik de nieuwsuur uitzending vond..
Het is inmiddels al vrijdag. Ik had allang moeten slapen! Maar de avond was druk vol met huishoudelijke taken nu ik een heel weekend weg ben. Ik doe namelijk mee aan de Socialrun! Middels deze blog wil ik jullie een beetje op de hoogte houden van mijn grootste sportieve uitdaging ooit. Meer dan 50km rennen in 1 weekend, allemaal onbekende mensen en dat allemaal voor dat mooie doel van meer openheid over psychische aandoeningen. Read More LIVEBLOG: Socialrun 2017: Team Samen Sterk zonder Stigma
Ik werd de voorbije weken gebeld over zwangerschapsnieuws. Ik zag hoe goede vrienden gingen samenwonen. Ik zag hoe andere goede vrienden dichtbij de aankoop van een huis kwamen. Ik hoorde over een headhunting amper na afgestudeerd te zijn. Ik hoorde over de keuze uit 3 verschillende werkplekken. Ik zag hoe iemand ging glunderen bij het vertellen over een nieuwe vlam. Ik werd gebeld over een huwelijksaanzoek en trouwerij. Ik was op verjaardagen met allemaal gelukkige mensen. Ik hoorde vandaag over mijn nog laatst lopende sollicitatie.
Ik leg mijn boek weg, het lukt mij door mijn kater niet om mij te concentreren. Ik had een slechte dronk en alles ging een beetje mis qua negatieve gedachtes tijdens uitgaan. Het was een moeilijke week geweest en shotjes, baco’s en bier is dan niet de beste combinatie. Ondanks de aanwezigheid van wat fijne mensen lukte het niet om mijn negatieve gedachtes te stoppen. Ik had ook al een week gehad met veel darmklachten. Het was ook wel een drukke week, met best veel intense momenten, bijvoorbeeld tijdens de opnames van Nieuwsuur dat komende week ergens wordt uitgezonden (ik zal jullie updaten erover). Ze filmde mij onder andere over mijn gebruik van antidepressiva en maakte opnames van mij terwijl ik mij voorbereidde op een ultieme hardloopweek. Wat ondanks de vele struggles, wacht er vanaf morgen een hele intensieve week vol hardlopen.
Ik word over een half jaar 30. Ik word langzamerhand wel een beetje moe van alle cliché’s die ik de gelukkigen der liefde op mij afgevuurd heb gekregen. Hierbij een overzichtje dat ik maakte in de afgelopen 7 jaar sinds mijn laatste relatie..
Read More Gayting #3: De 50 vermoeiende cliche’s die je hoort als single..
Ik schreef dit jaar meerdere hele depressieve blogs. Ik heb honderden tweets eruit gedaan met alleen maar een negatieve strekking. Ik heb meerdere appjes gestuurd met alleen maar een opsomming van negatieve dingen. Het is tijd om hierop te reflecteren. Waarom doe ik dit? Ik kan tot de conclusie komen dat het mij helemaal niet verder helpt.. Read More Hoe hele negatieve uitingen mij helemaal niet helpen
Het is vandaag wereld Suicide Preventiedag. Een dag waar we bij stil moeten staan. Al was het maar voor het feit dat we jaarlijks in het nieuws horen dat bekende sterren zelfmoord hebben gepleegd. Al is het maar omdat er jaarlijks 1750 zelfmoorden in Nederland worden gepleegd. Dat zijn er ongeveer 5 per dag. Al is het maar omdat het een niet zo gezellig onderwerp is. Een onderwerp dat liever wordt vermeden. Vandaag kan dat even niet. De persoon van de zelfdoding kan dit ook niet..
Read More Wereld suïcide Preventiedag 2017: Leren leven met suïcidale gedachtes
Het gaat de afgelopen weken even niet zo lekker. Ik sprak er al over met mijn therapeute. Het was een dieper dal, een dal dat langer duurde. Mijn therapeute vond het allemaal niet heel gek met wat er allemaal in mijn omgeving gebeurde en dat ik even op mijn meest kwetsbare gevoelens werd gepakt. Het was dus verstandig om goed op mijzelf te letten. Ik hoop dan ook dat de volgende 5 opmerkingen mij bespaard zullen blijven..
Het is woensdagavond, ergens tussen 19.30 en 21.30. Dat was de voorbije jaren steevast het moment dat ik in de sporthal stond te zweten met een batje in de hand. Het was de vaste avond om te tafeltennissen en om op vrijdag vervolgens competitie te spelen. Een batje van 100 euro zit nu nog in mijn sporttas en ook mijn tafeltenniskleding ligt al een tijdje stoffig in mijn kast. Ik ben namelijk gestopt! Ik heb NSTTV Akris helaas achter mij moeten laten.
Het was gisteren 2 september. Precies 9 maanden na het einde van mijn behandeling in Lunteren. Een even lange periode uit de behandeling als dat de behandeling heeft geduurd. Een periode waarin ik progressie heb gemaakt. Meer zelfstandig heb kunnen worden op mijn werk, goed voor mijzelf heb gezorgd en meer stappen heb gemaakt. Maar helaas is dat even niet voelbaar. Het is even een mengelmoes in mijn hoofd en het gevoel is verschrikkelijk ver weg. Read More 9 maanden na Lunteren