• Home
  • Tag: omgaan met

The better part of me

Ik stuurde begin deze maand een brief aan veel mensen. Hij zal binnenkort in globale versie online verschijnen op mijn blog. Even nog niet, omdat ik nog niet van iedereen een reactie heb gehad. Dat komt dus wel weer. De boodschap van de brief was dat het even niet langer kon met mijn coping, met mijn stemming en dat ik het even niet meer wist. Dat Lunteren en de tijd daarna wel enigszins tot progressie hebben geleid, maar dat veel gedrag in grote mate onacceptabel bleef. Ik moest op zoek naar de better part of me

Read More The better part of me

Juni: De balans

Ik had lange tijd helemaal geen zin om terug te blikken op de maand juni. Uitgerekend de maand waarin ik zei dat ik het roer om ging gooien, ging het zo ontzettend mis. Meerdere suïcidale uitingen, mijn twitter ging zelfs op slot en ik hoorde van meerdere mensen dat ze vonden dat ik mijn gedrag echt moest aanpassen. Het leidde zelfs tot een brief die ik schreef aan mijn inner circle begin juli. Ik ging er gisteren toch nog maar eens voor zitten. Eens kijken waar het mis was gegaan en of ik er nog iets van kon leren.

Read More Juni: De balans

Suïcidale gedachtes

Het was vanmorgen op het nieuws. Nog nooit waren er zoveel suïcides onder jongeren. Enerzijds raakte het mij, omdat ik niet eens meer tot die doelgroep behoorde. Anderzijds was het schokkend. Ik behoorde ook ooit tot die groep met suïcidale gedachtes. Nu zat ik in een volgende leeftijdscategorie. Toen ik in de bus stapte zat ik vlakbij een meisje dat snikkend haar verhaal deed over de telefoon. Een vriendinnetje van haar had vannacht te veel pillen ingenomen en lag nu op de IC. Ze dacht dat het inmiddels wel beter ging. Ik vroeg mij af of mensen dat ook over mij zouden denken.

Read More Suïcidale gedachtes

Mei: De balans

Mei is opnieuw een maand waar ik niet graag naar terugkijk. Wat ging het slecht. Wat ging er een hoop mis. Ik belandde in crisis naar crisis. In suïcide gedachte naar suïcide gedachte. En dat ondanks een reis in Lissabon, uit eten bij een Michelin restaurant, Bevrijdingsfestival, geslaagd Lustrumfeestje van tafeltennisvereniging en wel meer feestjes en mooie momenten. Helaas mijn stemming wilde totaal niet en liet zelfs even heel veel mensen schrikken met de serieusheid in suicide. Het kwam dan ook niet voor niets tot de 101 redenen blog..

Read More Mei: De balans

April: De balans…

Ik zag er een beetje op om deze blog te schrijven. Het is namelijk echt een maand geweest om snel te vergeten. Echter heeft de lijn doorgezet in mei en staan er een heleboel kruisjes op mijn coping schema en een heleboel onvoldoendes bij mijn stemming. Er zijn leuke plannen, er zijn mooie mensen in mijn omgeving, en toch is alles in mijn leven te veel. Ik denk aan het kaartje van Rachel Celine: “Als leven overleven wordt en alle hoop verdwijnt, weet dan lieve jij, dat er bij mij, voor jou altijd een lichtje schijnt”

Read More April: De balans…

Een ode aan Avicii

Ik ben sinds vrijdag best wel in shock. Een 28-jarige dj is overleden en we mogen niets weten over de oorzaak. Ik ben er stil van, niet over dat we niets mogen weten over de oorzaak, maar wel over zijn dood. Ik ben er stil van terwijl ik normaal toch echt ga bewegen en meezingen door zijn muziek. Ik ben geraakt. Zijn nummers deden iets moois. Hij besteedde aandacht aan belangrijke thema’s. En hij worstelde met zijn psyche, iets waardoor je bij mij al vrijwel automatisch een bepaalde gunfactor krijgt. Daarom hierbij een ode aan Avicii..

Read More Een ode aan Avicii

Issues.

Toen ik nog een baantje had in de supermarkt werd ik gekscherend wel eens Issue boy genoemd. We hadden allemaal zulke bijnamen voor elkaar en ja ik had altijd wel issues. Ik wist het toen nog aardig te bagatelliseren en kon er wel om lachen. Misschien is het echter wel de opmaat en het begin geweest van mijn psychische klachten. Het was altijd een mix van lichamelijke en psychische klachten wat mij verder vaak hinderde. Nu ik in de wereld van een hele drukke baan ben gestapt worden er helaas weer wat issues getriggerd/ spelen er weer een aantal issues.

Read More Issues.

K-U-T. Uitgeloot voor de vierdaagse.

Over precies een week zou ik uitgeteld op de bank liggen na mijn eerste marathon. Ik droomde hier al heel lang over en nu vond ik de tijd rijp. Wat wilde ik dit graag nog bereiken voor mijn 30e levensjaar. Echter kwam daar de blessure shin splints in oktober. De droom ging in de ijskast en moest ruimte maken voor nieuwe doelen. Ik had geen last van de blessure met wandelen en op aanraden van de sportfysio mocht/moest ik zelfs snelwandelen voor mijn herstel. En zo kwam daar de nieuwe droom: de vierdaagse. Vrijdag was de loting: Kut. Uitgeloot.

Read More K-U-T. Uitgeloot voor de vierdaagse.

Mijn eerste werkweek: Geduldig netwerken..

Wie denkt dat ik dagelijks de trein neem om 6.55 voor drukke werkdagen komt bedrogen uit. Wie denkt dat het lui lekkerland is dat ik goed betaald wordt, maar nog niet veel hoeft te doen komt meer in de buurt. Maar ik schreef al eens in geluk is ongeluk dat wat veel mensen als mazzel zien mij helemaal niet zo ligt. Ik ben niet voor niets net een nieuwe baan begonnen, ik wil aan de slag. Maar het is nog even afwachten, omdat ik voor mijn nieuwe werkgever zelf weinig kan doen, maar steeds interim opdrachten ga doen en de eerste opdracht nog niets is gevonden.

Read More Mijn eerste werkweek: Geduldig netwerken..

Mijn vegetarische week!

Het is deze week de Landelijke week zonder vlees en ik heb besloten om mee te doen! Ik ben er nooit zo van om dingen door de strot van mensen te duwen en misschien zouden we dat ook niet moeten doen met vlees. Door mijn grote netwerk met meer waarde voor duurzaamheid in mijn omgeving heb ik veel geluisterd, gelezen en besproken. De bio-industrie, de verspilling van water, het wetenschappelijke bewijs dat dieren ook voelen. Het bestaat allemaal en ik hoef het niet te herhalen omdat het al is verwoord in dit artikel van de Correspondent. Read More Mijn vegetarische week!